روانشناسی فرگشتیک: دانش یا دانشنُما؟

[undead_knight]

همونطور که در مورد "چیستی ذهن" گفتم بین مغز و ذهن تفاوت هست، حالا اگر بخوایم ما "ذهن" رو بشناسیم و برای مشکلات احتمالیش راه حل پیدا کنیم آیا شناخت مغز سودی داره و چقدر میتونه به ما کمک کنه؟
خب اینجا باز هم مراجعه به نمونه کامپیوتر و سیستم عامل میتونه راهگشا باشه، در یک کامپیوتر صدمه دیدن رم، هارد، سی پی یو، مادربرد و... میتونه عملکرد نرم افزارها رو مختل بکنه و مشکل در هرکدوم میتونه به مشکلاتی در سیستم عامل هم منجر بشه.خب آیا رابطه مغز و ذهن هم همینطوره؟بله تا حدی مشابه هستند، اگر به بعضی بخش های مغز آسیب وارد بشه بعضی از توانایی های ذهنی ما دچار مشکل میشه و این بخش ها تا حدی با توانایی های ذهن ارتباط دارند(هرچند چون رابطه نورون ها با کامپیوتر تفاوت داره تفاوت هایی هم با کامپیوتر دارند) ولی همونطور که ما بخشی در کامپیوتر برای اجرای نرم افزار مولتی مدیا نداریم چنین چیزی هم در مورد مغز صدق میکنه که بخشی برای مکانیسم های روانی پیچیده وجود نداره(از دید نوروبیولوژیک)
خب پس شناخت ما از مغز فقط تا حدی میتونه به شناخت ذهن کمک بکنه،بنابراین اگر در سیستم عامل مشکل نرم افزاری پیدا بشه تلاش برای حل کردن این مشکل از راه سخت افزاری بی معنا و خنده داره و نیاز به متخصص نرم افزار داریم،به همین منوال پس برای شناخت و ایرادیابی ذهن ما نیاز به دانشی داریم که ذهن رو نه از دید فیزیکی و مغزی، بلکه از دید نرم افزاری و روانی و بررسی بکنه.

برای ایراد یابی پارادایم های روان شناسی آوردن چند نمونه از دیدگاه هاشون میتونه مفهوم رو خوب شفاف بکنه:
1-فرنولوژی:ذهن کاملا مدار بندی شدست و فعالیت های ذهنی در بخش های خاصی از مغز قرار دارند.گرایش ذهنی یک نفر به حالت های شخصیتی و روانی از راه بررسی جمجمه و مغز قابل تشخیصه!(1840-1810)
2-رفتارگرایی:ذهن فرآورده مغز هست که کاملا انعظاف پذیره و میشه از راه یادگیری و محیط به هر شکلی دربیاد.(تا به حال-1900)
3-شناخت گرایی:ذهن فرآورده مغزه،که مثل یک کامپیوتر کار میکنه که به داده ها و نشانه ها رو با فعال کردن بعضی برنامه های ذهنی، مکانیسم های محساباتی و پردازش اطلاعات پاسخ میده.(تا به حال-1950)
4-روان شناسی فرگشتیک:بعضی فرض های شناخت گرایی+ فرض هایی که ذهن رو دارای مدارها و مکانیسم های زیاد میدونه که برای شرایط گذشته فرگشتیک انسان انطباق پیدا کردند.(تا به حال-1980)

خب البته میشه دید که هر کدوم از اینها حتی فرنولوژی که دیگه دانش نمایانه محسوب میشه تلاش کردند روش هایی علمی برای شناخت ذهن پیدا کنند ولی مشکل اینجاست که این تلاش های به سرانجام چندان مطلوبی نمیرسه به این خاطر که با فرض هایی شروع کردند که اثبات نشده بوده و خب همین مشکل پایه ای خودش رو پژوهش های آینده هم نشون میده.

ما الان میدونیم که ذهن مثل یک کامپیوتر نیست(شاید در آینده هوش مصنوعی با مکانیسم متفاوت بتونه شبیهش باشه) مکانیسم کامپیوترهای فعلی کاملا برنامه ریزی شدست و در بهترین حالت مشابه ذهن حیواناته.ما میدونیم که ذهن عمیقا از محیط تاثیر میپذیره ولی محیط تنها عامل نیست و امیدوارم این رو هم متوجه بشیم که فرگشت+فرهنگ+اختیار انسان ذهن رو شکل میدند.
البته برای این مفهوم اختیار حتی لازم نیست به عدم قطعیت کوانتمی تکیه کنیم، همینکه متوجه باشیم ذهن توانایی انتخاب بین گزینه های قطعی گرایانه رو داره برای این توضیح کفایت میکنه.


خب پیشهاد برای شناخت روان انسان چی هست؟اینکه هرگونه فرضی در مورد روان اول باید بر اساس یافته ها موجود(و نه فرضی)در مورد مغز باشه و بعد اینکه متوجه باشیم برای شناخت ذهن از راه مغز و فیزیکی مرزی وجود داره و بعد از این مرز ما میتونیم فقط در مورد چیزهای ذهنی اظهار نظر کنیم نه چیزهای عینی.در اینجا بعضی از متودهای هارد ساینس و فیزیکی نباید استفاده بشند و استفاده از اونها برای شناخت روان باعث دانش نمایانه شدن روان شناسی فرگشتیک شده.
اشتباه روان شناسی فرگشتیک در این هست که در تلاش هست از راه سخت افزاری، نرم افزار رو بشناسه که مشخصا به شکست میانجامه.

برای مطالعه پدیده های ذهنی ما باید از خرد استفاده کنیم و سفسطه هایی که در پارادایم های روان شناسی رخ میده رو بشناسیم و و حواسمون به این مرز باشه،اگر تفکیک رو درست انجام بدیم شاید روان شناسی بلاخره راه خودش رو پیدا بکنه.

[undead_knight]

راسل من در این چند صفحه من ایراداتی مثل محدودیت انتقال اطلاعات از طریق ژن،سفسطه اثبات پیامدها و... و مشکل پوچش ناپذیری رو مطرح کردم(به خاطر مخلوط کردن مسائل عینی و ذهنی)حالا اپر پاسخی برای این ارادات داری بگو اگر نداری بگو وقتمون رو سر اختلافات حاشیه ای نزاریم:)
به فضل تک شاخ اینها که تخیل که مثلا 96 درصد ژنوم ما شامپانزه مشابه هست:))

[Russell]

راسل من در این چند صفحه من ایراداتی مثل محدودیت انتقال اطلاعات از طریق ژن،سفسطه اثبات پیامدها و... و مشکل پوچش ناپذیری رو مطرح کردم(به خاطر مخلوط کردن مسائل عینی و ذهنی)حالا اپر پاسخی برای این ارادات داری بگو اگر نداری بگو وقتمون رو سر اختلافات حاشیه ای نزاریم:)
به فضل تک شاخ اینها که تخیل که مثلا 96 درصد ژنوم ما شامپانزه مشابه هست:))

کدام سفسطه؟!!
این سخنان درباره محدودیت ژن هم شوخی هست.درصد و تعداد درباره چیزی که قابلیت حمل داده آنرا نمیدانیم که چیزی درباره محدودیت انتقال داده نمیگوید.
مثلا اینکه حجم 96 درصد دو سری دیتا مشابه باشد چه چیزی درباره محدودیت در تفاوت آنها میگوید.بعد هم اینها بلوپرینت هستند ،لازم نیست تک تک و خط به حط داده وارد شده باشد برای مختصات و جهت رشد و... تا ژن بتواند باعث ایجاد تفاوت در رفتار شود.
استیو پینکر دفاع مجکم و کاملی دراینباره در "لوج سفید" کرده و سخن گفتن از اعداد وقتی معنی آنها را نمیدانند را به خوبی نمایان کرده.
حالا سوال جالبی که کرده این است که:چند درصد و چه تعداد ژن باید متفاوت میبود تا این محدودیت ادعایی وجود نداشت؟!!
عدم کوچکترین ایده‌ای در پاسخ دادن به آن نشان از پوچ بودن آن دارد.
ممکن است ایراداتی به این دیدگاه وارد باشد،ولی محدودیت حمل داده یکی از آنها نیست.

نکته جالبتر این است که تو همواره از ژن خودخواه سخن میگویی بعد میایی ایراد به اینها میگیری،اصلا بیشتر انتقادات به کل این جریان معمولا هدفش همان نگاه ژن محور است تا چیز دیگر !!

[undead_knight]

کدام سفسطه؟!!
این سخنان درباره محدودیت ژن هم شوخی هست.درصد و تعداد درباره چیزی که قابلیت حمل داده آنرا نمیدانیم که چیزی درباره محدودیت انتقال داده نمیگوید.
مثلا اینکه حجم 96 درصد دو سری دیتا مشابه باشد چه چیزی درباره محدودیت در تفاوت آنها میگوید.بعد هم اینها بلوپرینت هستند ،لازم نیست تک تک و خط به حط داده وارد شده باشد برای مختصات و جهت رشد و... تا ژن بتواند باعث ایجاد تفاوت در رفتار شود.
استیو پینکر دفاع مجکم و کاملی دراینباره در "لوج سفید" کرده و سخن گفتن از اعداد وقتی معنی آنها را نمیدانند را به خوبی نمایان کرده.
حالا سوال جالبی که کرده این است که:چند درصد و چه تعداد ژن باید متفاوت میبود تا این محدودیت ادعایی وجود نداشت؟!!
عدم کوچکترین ایده‌ای در پاسخ دادن به آن نشان از پوچ بودن آن دارد.
ممکن است ایراداتی به این دیدگاه وارد باشد،ولی محدودیت حمل داده یکی از آنها نیست.

نکته جالبتر این است که تو همواره از ژن خودخواه سخن میگویی بعد میایی ایراد به اینها میگیری،اصلا بیشتر انتقادات به کل این جریان معمولا هدفش همان نگاه ژن محور است تا چیز دیگر !!

گفتم که:
Affirming the consequent - WiKi
If P, then Q.
Q.
Therefore, P.
در مورد ترس از مار و عنکبوت مثالشو زدم.


البته که به وارد کردن مفهوم ژن خودخواه به رفتار انسان واکنش نشون میدم(همونقدر که داوکینز اونقدر عاقل بود که توی کتابش همواره هشدار میداد که باید حواسمون باشه "ژن خودخواه" به حیوانات میپردازه نه انگیزه های انسانی!)این یونیورسال داروینیسم(و در این جا فرزند خلفش،روان شناسی فرگشتیک) چنان ذوق زده هست که دستاوردهای بیولوژیکی رو میخواد به همه جا انتقال بده قبل از اینکه چیزی رو اثبات بکنه.

خب چون من از دید فرگشتیکی و ژنتیکی هم ایرادات زیادی به روانشناسی فرگشتیک دارم، این ایراد نه از جانب خلقت گرایان و مخالفین فرگشت بلکه از سوی متخصصین ژنتیک مطرح شده که متهم کردنشون به نادانی در این مورد واقعا جالبه:))
استیون پینکر به عنوان یک روان شناس(نه یک بیولوژیست یا نوروبیولوژیست)در کتاب"ذهن چطور کار میکند" مدعی میشه 95 درصد الگوهای شخصیتی عمده انسان در ژن ها کد گزاری شده!(ص448)واقعا برام جالبه که چطور چنین ادعایی مطرح میشه بدون اینکه شواهد بیولوژیک و ژنتیکیش رو داشته باشیم.
پائل الریچ ) (به عنوان یک بیولوژیست خوشبختانه!) توضیح میده که اساسا حتی ناتوانی و آسیب پذیری کودکان و نوزادان انسان به خاطر همین کمبود ژن هست.
برای اینکه بحث یک طرفه نباشه پاسخ روان شناسان فرگشتیک رو هم میارم:
Are there enough genes to build psychological adaptations?
روانشاسان فرگشتیک مدعی میشند که تعداد ژن ها محدود هست ولی رابطه بین ژن ها میتونه از شمار ذرات کل کیهان بیشتر باشه.

خب اگر اینطور هست آیا واقعا هنوز هم کمبود ژنی وجود داره؟مسئله این هست بسیاری از این روابط فاجعه آمیز هستند(و اصولا به همین دلیل هست که جهش ژنتیکی معمولا خطرناکه و فرایند فرگشت پیدا کردن کند و طولانیه)

بلوپرینت بودن هم باز نوعی کژفهمیه،بلو پرینت یک نقشه کامل و دقیق و جز به جز هست و محیط هیچ تاثیری روش نداره ولی ژنوم چیزی هست که با وجود محیط معنا داره و بعضی ویژگی های محصول نهایی(جاندار بالغ) از خاصیت های محیط که توش رشد میکنه اثر میپذیره.
کمبود ژن دلیل این هست که چیزهایی مثل اثرانگشت یا بعضی الگوهای عنبیه و شبکیه چشم به خاطر اثر محیط منحصر به فرد میشند و این ژنتیک نیست که اونها رو منحصر به فرد میکنه.
چیزی که مخالفین میگند این هست که ژنتیک یک برنامه پایه تهیه میکنه ولی این برنامه پایه،برنامه ای هست که(حتی برای بدن) وابسته به چگونگی محیط هست چه برسه به مغزی که انعطاف زیادی داره و پیوسته در معرض فرهنگ و محیطی هست که ما انسان ها ایجاد کردیم

اینجا باید باز نظر الریچ رو باید بازگو کنم که دانش روان شناسان فرگشتیک رو در زمینه فرگشت و ژنتیک بسیار عقب تر از دانششون در زمینه روان شناسی میدونه:)
Paul Ehrlich challenges evolutionary psychology and the 'selfish gene' in his new book, Human Natures: 9/00
البته نقدش به مفهوم "ژن خودخواه" رایج هم اینه:

He dismisses the notion of the "selfish gene" --- the idea that genes are simply tiny, self-reproducing units with goals of their own.

که خب از دید من به جاست که از دید من هم ممکنه در ذهن بعضی این مفهوم به صورت ناخوداگاه جا بیافته که ژن ها "هدف" دارند :) (که اینطور کل فرگشت زیر سوال میره)
نکته:اساسا دعوا سر این هست که آیا ذهن به صورت ژنتیکی بیشتر domain-specific و مدارمانند هست یا domain-general.در واقع مدارمانند بودن و از پیش برنامه ریزی شده بودن ادعای روان شناسان فرگشتیک هست و مگرنه سر اینکه بعضی بخش ها مدارمانند هستند و یک سری رفتارهای پایه برنامه ریزی ژنتیکی دارند،پذیرفتنیه.

[Russell]

گفتم که:
Affirming the consequent - WiKi
If P, then Q.
Q.
Therefore, P.
در مورد ترس از مار و عنکبوت مثالشو زدم.

خوب این چه ربطی به سخنان من داشت،من کی چنین معالطه‌ای کرده‌ام؟تو مرا متهم کردی حالا این‌ها را تحویلمان میدهی؟!!

البته که به وارد کردن مفهوم ژن خودخواه به رفتار انسان واکنش نشون میدم(همونقدر که داوکینز اونقدر عاقل بود که توی کتابش همواره هشدار میداد که باید حواسمون باشه "ژن خودخواه" به حیوانات میپردازه نه انگیزه های انسانی!)این یونیورسال داروینیسم(و در این جا فرزند خلفش،روان شناسی فرگشتیک) چنان ذوق زده هست که دستاوردهای بیولوژیکی رو میخواد به همه جا انتقال بده قبل از اینکه چیزی رو اثبات بکنه.

داوکینز مانند ویلسون است تقریبا کتابش،فقط مثل او یک فصل به انسان اختصاص نداده.
،داوکینر و دنت و پینکر هم متحدان فکری هستند،این سخنان مضحک است.
دوست داشتی برایت لینک مستند از داوکینز میاورم اصلا که درباره همین‌ها در انسان هم با وضوح بیشتری بحث میکند.
ظاهرا ذوق رو تو کرده‌ای بیشتر با این سخنان خنده دارت که نمیدانی داوکینز چه گفته چه نگفته !!

خب چون من از دید فرگشتیکی و ژنتیکی هم ایرادات زیادی به روانشناسی فرگشتیک دارم، این ایراد نه از جانب خلقت گرایان و مخالفین فرگشت بلکه از سوی متخصصین ژنتیک مطرح شده که متهم کردنشون به نادانی در این مورد واقعا جالبه:))

البته من که حرف از نادانی نزدم،یک جیزی پراندی از محدودیت ژن بعد که در استدلال ماندی دست به دامان توسل به مرجعیت شده‌ای !!
خود خدا هم باشد باید به آن استدلالات که آوردم جواب دهد،حالا میخواهد کرک ونتنر گفته باشدش یا هر که،سخن بیمعنی بیمعنی‌ ست.

ستیون پینکر به عنوان یک روان شناس(نه یک بیولوژیست یا نوروبیولوژیست)در کتاب"ذهن چطور کار میکند" مدعی میشه 95 درصد الگوهای شخصیتی عمده انسان در ژن ها کد گزاری شده!(ص448)واقعا برام جالبه که چطور چنین ادعایی مطرح میشه بدون اینکه شواهد بیولوژیک و ژنتیکیش رو داشته باشیم.

استیون پینکر بعدش کتاب "لوج سفید" را نوشته،کلش را در همینباره توضیح و شفاف سازی کرده،این سخنان که اینها را ول کرده‌ای آویزان یک خط در فلان جا شده‌ای مغالطه آبکی بیشتر نیست.

روانشاسان فرگشتیک مدعی میشند که تعداد ژن ها محدود هست ولی رابطه بین ژن ها میتونه از شمار ذرات کل کیهان بیشتر باشه.

میگویند میتواند اینطور باشد،آنها که مدعی هستند نمیشود و باید چگونگی رابطه ژنها را نشان دهند (نمیشود گفت نمیدانیم ولی نمیشود که).وقتی شما نمیتوانی بگویی چطور است و چقدر باید میبود این انتظارات بخود است.

بلوپرینت بودن هم باز نوعی کژفهمیه،بلو پرینت یک نقشه کامل و دقیق و جز به جز هست و محیط هیچ تاثیری روش نداره ولی ژنوم چیزی هست که با وجود محیط معنا داره و بعضی ویژگی های محصول نهایی(جاندار بالغ) از خاصیت های محیط که توش رشد میکنه اثر میپذیره.

بروشنی توضیح میدهد معنایش را همین استیون پینکر،این باز هم مغالطه توست.
مشخصا ساز کار ژنها از واکنش و اثرات محیط و بازخوردش استفاده میکند و این چیزی نیست که روانشناسان فرگشتی چون پینکر میگویند.(حالا اسمش را میخواهی عوض کنی یا تمثیل را مناسب نمیدانی یا هر چه همین است).

اینجا باید باز نظر الریچ رو باید بازگو کنم که دانش روان شناسان فرگشتیک رو در زمینه فرگشت و ژنتیک بسیار عقب تر از دانششون در زمینه روان شناسی میدونه:)

خوب تا اینجا که داشتید فرمایش میکردید،یکجا پاسخ را دادیم گویا به توسل به مرجعیت بجای آوردن خود استدلال افتادید !!
اینجا هم یاد گرفتیم داوکینز هم با داروینیسم و اینها ربطی نداشته و ندارد و اینها توطئه دژمنان است !!

[undead_knight]

خوب این چه ربطی به سخنان من داشت،من کی چنین معالطه‌ای کرده‌ام؟تو مرا متهم کردی حالا این‌ها را تحویلمان میدهی؟!!

کلا حالت خوش نیست:))ااشتباه متوجه میشی بعد درک اشتباهات رو میندازی گردن من!ببین چی بود مسئله:
من گفتم

راسل من در این چند صفحه من ایراداتی مثل محدودیت انتقال اطلاعات از طریق ژن،سفسطه اثبات پیامدها و... و مشکل پوچش ناپذیری رو مطرح کردم

تو گفتی

کدام سفسطه؟!!

و بعد توضیح دادم که کدومه و در پست اول هم بود.لطفا موقع ایراد گرفتم حواستو جمع کن:))

داوکینز مانند ویلسون است تقریبا کتابش،فقط مثل او یک فصل به انسان اختصاص نداده

همین وقت هاست که میگم حافظه انسان ضعف زیاد داره:))

Man may well have spent
large portions of the last several million years living in small kin groups.
Kin selection and selection in favour of reciprocal altruism may have
acted on human genes to produce many of our basic psychological
attributes and tendencies. These ideas are plausible as far as they go,
but I find that they do not begin to square up to the formidable challenge
of explaining culture, cultural evolution, and the immense differences

between human cultures around the world

The argument I shall advance, surprising as
it may seem coming from the author of the earlier chapters, is that, for
an understanding of the evolution of modern man, we must begin by
throwing out the gene as the sole basis of our ideas on evolution

ژن خودخواه (ص 171)
حتی مطرح کردن چیزی به نام میم هم از سوی داوکینز در راستای تاکید روی نقش فرهنگ هست.

داوکینر و دنت و پینکر هم متحدان فکری هستند،این سخنان مضحک است.

خب من لزومی نمیبینم داوکینز رو به عنوان کاهن اعظم دیدگاهم در مورد علم ببینم:))
دفاعی هم که از روان شناسی فرگشتی کرده به نظر من دیدگاه حداقلی در مورد روان شناسی فرگشتیک هست که خب با این دیدگاه حداقلی اکثر مخالفین هم شاید مخالفت چندانی نداشته باشند:

"Without a doubt, the evolutionary psychologists are right in this case. The central claim they are making is not an extraordinary one. It amounts to the exceedingly modest assertion that minds are on the same footing as bodies where Darwinian natural selection is concerned." This seems to capture the hard core of the evolutionary psychological research program quite well, and phrased in these generic terms, it does not sound at all uncontroversial.

دوست داشتی برایت لینک مستند از داوکینز میاورم اصلا که درباره همین‌ها در انسان هم با وضوح بیشتری بحث میکند.
ظاهرا ذوق رو تو کرده‌ای بیشتر با این سخنان خنده دارت که نمیدانی داوکینز چه گفته چه نگفته !!

اگر داوکیتز دفاع ژنتیکی از دیدگاه های خنده دار روان شناسی فرگشتیک مثل این دیدگاه پینکر"considers that some 95% of the major human personality traits are coded in the genes or inherited instincts"داشت حتما خبرم کن:))

البته من که حرف از نادانی نزدم،یک جیزی پراندی از محدودیت ژن بعد که در استدلال ماندی دست به دامان توسل به مرجعیت شده‌ای !!
خود خدا هم باشد باید به آن استدلالات که آوردم جواب دهد،حالا میخواهد کرک ونتنر گفته باشدش یا هر که،سخن بیمعنی بیمعنی‌ ست.

توسل به مرجعیت لزوما سفسطه نیست میدونی یا نه!؟:))هرچند ایرادات رو من خیلی خلاصه گفتم و خب حق داری که قانع نشی.از مسافرت برگشتم توضیح میدم که شواهد کمبود ژن چیا هست.

استیون پینکر بعدش کتاب "لوج سفید" را نوشته،کلش را در همینباره توضیح و شفاف سازی کرده،این سخنان که اینها را ول کرده‌ای آویزان یک خط در فلان جا شده‌ای مغالطه آبکی بیشتر نیست.

خب بله این حرفی که زده اینقدر چرت بوده که بعدا مجبور شده جمع و جورش کنه:))حتما در آینده از شاهکارهاش در همون لوح سفید هم نمونه میارم برات:)

میگویند میتواند اینطور باشد،آنها که مدعی هستند نمیشود و باید چگونگی رابطه ژنها را نشان دهند (نمیشود گفت نمیدانیم ولی نمیشود که).وقتی شما نمیتوانی بگویی چطور است و چقدر باید میبود این انتظارات بخود است.

بروشنی توضیح میدهد معنایش را همین استیون پینکر،این باز هم مغالطه توست.
مشخصا ساز کار ژنها از واکنش و اثرات محیط و بازخوردش استفاده میکند و این چیزی نیست که روانشناسان فرگشتی چون پینکر میگویند.(حالا اسمش را میخواهی عوض کنی یا تمثیل را مناسب نمیدانی یا هر چه همین است).

خب چون قرار هست به تفصیل در مورد این کمبود ژن توضیح بدم ایرادات وارد هست و باید کمی صبر بکنی.

خوب تا اینجا که داشتید فرمایش میکردید،یکجا پاسخ را دادیم گویا به توسل به مرجعیت بجای آوردن خود استدلال افتادید !!
اینجا هم یاد گرفتیم داوکینز هم با داروینیسم و اینها ربطی نداشته و ندارد و اینها توطئه دژمنان است !!

حرفمو تحریف نکن:))یونیورسال داروینیسم که از بعضی جنبه ها من منتقدشم باید داروینیسم یکی نیست:)

[Russell]

در بحثی که با آندد گرامی داشتیم من یادم رفت یک ویدئو نسبتا قدیمی رو اینجا بیارم (بگمانم فبلا هم اینجا لینک داده بودم)، که مصاحبه که البته چه عرض کنم گفتگو ریچارد داوکینز و استیو پینکر هست درباره روانشناسی فرگشتیک که دقیقا همون چیزی که اینجا لازم هست برای پاسخ به سوالات و البته تایید کننده سخنان من !!

Steven_Pinker_-_The_Genius_of_Charles_Darwin_The_Uncut_Interviews