حقوق انسان‌ها در قانون اساسی آمریکا

[folaani]

نه قانون اساسی آمریکا ،نه توماس پین و توماس جفرسون و... اهل گریز به معنویت و جن و پری نبودند.اینها همه کافر بودند و دیگر نهایتا دئیست بوده‌اند و با استانداردهای 200-300 سال پیش از من بسیار ملحدتر بوده‌اند تازه.در قانون اساسی آمریکا هم خدا و دین فقط زمانی اشاره شده‌اند که حرف از محدود کردنشان است،سکولارترین نهاد حکومتی دنیاست،یک سخن از حق زدن در آن و اینکه "همه مخلوقات برابری هستیم" آنهم برای دادن حق به انسان‌ها برای دفاع از خود در برابر خدا و معنویت و کلیسا و آخوند را نمیتواند کسی به عرفان و معنویت و دین و خدا ربط دهد.

تاجاییکه میدونم آمریکایی ها بطور کلی مردم مذهبی ای بودن و هنوزم این مسئله در اونا دیده میشه.
بنجامین فرانکلین هم فراماسون بود. شرط اولیهء فراماسون بودن هم خداباور بودنه. البته مهم نیست چه خدایی. فقط اعتقاد به یک موجود برتر و بقول خودشون معمار بزرگ که هستی رو خلق کرده.

بعدهم باید تجربه ای که اونا از تبعیض و استبداد انگلیسی ها داشتن رو بحساب آورد. اونا نمیخواستن دیگه احتمال وجود چنین تجربه ای وجود داشته باشه و به هر گروه و ایدئولوژی ای (منجمله مذهب) شانس در چنگ گرفتن قدرت و ایجاد استبداد جدیدی رو بدن؛ بعد از اون همه هزینه و تلاش.

اتفاقا بنظر من اینکه به خدا و حقوق ذاتی آفرینشی گریز زدن بخاطر این بود که اونا مردم خداباوری بودن و نمیخواستن احساس کفر بکنن یا بعنوان کافر معرفی بشن. میخواستن پیوند خودشون رو با خداوند تجدید و/یا اعلام کنن پس از اون شرایط سخت و تصمیم های بزرگ و انقلابی.
یعنی شاید یجور تفکر و تفسیر جدید خاص خودشون رو از خدا و دین هم بوجود آوردن ناچارا.