گزیننده دختر است ولی کسی هم در پی دختر کور و کچل نمی‌رود ؛ زن همنوشته اصلی از سوی Nâxodâ_Mehrbod
باید زیبا و پیکره‌اش یکسنج باشد ، چراکه پیکره‌ی زشت و نامتقارن نشانه‌ی
کارکرد نادرست یاخته ها و یبماری و ... است !
؟
«گزینش جنسی» بروی اندام‌ها و ویژگی‌های پیکری هنایش دارد و پُرگاه
دودیسی جنسی را پدید میاورد که در انسان چنین نیست ! لغزش شما
در این است که زیبایی را تنها فاکتور گزینش می‌دانید که باز هم چنین
نیست ؛ برای نمونه در شامپانزه‌ها اگر یک میمون نر خوراک خود را با ماده
تقسیم کند شانس جفت‌گیری با او را افزایش داده و پس از چندی زادمان
شامپانزه‌هایی که خوراک خود را با ماده‌ها میخورند بیشتر میشود ؛ در
انسان هم مردها تنومندتر از زنان هستند و باز به «گزینش» پریمات‌های
ماده برمیگردد که زادمان مردهای درشت تر از خود را پروراندند ؛ گاهی
دیس‌های پیکری که از گزینش جنسی پدید آمده‌اند به شانس بقای جاندار
میافزایند و گاهی هم هزینه‌ی گزافی بشمار میروند که هیچ برتری و سودی از
دید بقا ندارند ؛ عضله‌ها و پیکر درشت‌تر برای مردان شانس فرازیست را
می‌افزود ولی میمون دماغ گنده که از نگاه ماده‌اش خواستنی بوده هیچگونه
برتری از دید پدافند و بقا و .. ندارد !
آفندگری و هماوردی در شاخ به شاخ شدن و مهرازی و کاشیانه‌سازی و N فاکتور
دیگر روی گزینش ماده تاثیر می‌گذارد ؛
شما بفرمایید دیس اندام‌ها و کاکلهای مردان کریه‌المنظر و کثیف کجاست که
خوشگلترند تا سخنتان پذیرفتنی شود !
پاسخ با گفت‌آورد