شادباش‌ها، دلداری‌ها، درودها و بدرودها

[Dariush]

نخیر... با این روندی که دوستان و یاران در پیش گرفته‌اند به نگر میاید که بهتر باشد یک چند ماهی در این دفترچه را تخته کنیم همگی به گرفتاری هایمان برسیم و برگردیم!! ((:

به هر روی داریوش ارجمند امیدوارم هر چه زودتر شما را دوباره در گِرد امان داشته باشیم

داریوش جان جایت اینجا خالی خواهد بود ،چشم براه بازگشتت میمانیم

داریوش جان؛
پیوسته نوشته هایت را دنبال می کردم...به امید بازگشتت

سپاسِ بیکران از لطف‌های شما دوستان نازنین
فعلا که از مهلکه گریخته‌ایم.تا ببینیم در آینده چه پیش خواهد آمد.به هر رو فعلا در خدمت شما هستم.
فیونا جان نمیدانستم رفتنم به شما انگیزه سخن گفتن میدهد . وگرنه زودتر میرفتم

[Russell]

سپاسِ بیکران از لطف‌های شما دوستان نازنین
فعلا که از مهلکه گریخته‌ایم.تا ببینیم در آینده چه پیش خواهد آمد.به هر رو فعلا در خدمت شما هستم.
فیونا جان نمیدانستم رفتنم به شما انگیزه سخن گفتن میدهد . وگرنه زودتر میرفتم

بسیار خوشحالمان کردی داریوش جان.خوش برگشتی

[Fiona]

فیونا جان نمیدانستم رفتنم به شما انگیزه سخن گفتن میدهد . وگرنه زودتر میرفتم

همچنان در شگفتم که چرا زبان گشودن من برای هموندان خواستنی است...

[Mehrbod]

همچنان در شگفتم که چرا زبان گشودن من برای هموندان خواستنی است...

برای من که اندکی سوگیرانه است, داشتن یک نگارش سراسر زیبایِ ناب پارسیِ دیگر بس خواستنی است!

[Ouroboros]

همچنان در شگفتم که چرا زبان گشودن من برای هموندان خواستنی است...

منهم که زن‌ستیز هستم و به همین خاطر بسیار مشکوک و مشتاق تا بدانم آیا به راستی چیزی در چنته دارید و از سر بی‌حوصلگی نسبت به سفاهت‌ ماست که ساکت مانده‌اید، یا تنها جهت حفظ تصویر رازآلود خود در اینجا و پیرو زبانزد ِ «تا مرد سخن نگفته باشد...» است که در خرج کلمات این همه خست به خرج می‌دهید.

[Dariush]

همچنان در شگفتم که چرا زبان گشودن من برای هموندان خواستنی است...

چون فکر میکنیم چیزهای خواستنی و شنیدنی‌ای در دل دارید و فعلا کمین کرده‌اید تا فرصتی را مغتنم بیابید و پرده‌ از اسرارِ نهانی برگشایید. اما این چیزی که میگویم الزاما در ارتباط با شما نیست.من از تنی چند از دوستانم خواسته‌ام که بیایند و اینجا نیز بنویسند و فعالیت کنند.اما متاسفانه هر یک به دلایلی نمی‌آیند. حال دلیل‌ِ واقعی‌اش چیست نمیدانم.اما به نظرم یکی از دلایل‌اش این است که به دلیل فضای نسبتا خشک و دانشی اینجا (بر خلافِ سایت‌های دیگری چون هم‌میهن) ابا دارند از اینکه نکند چیزی بگویند که ناجور باشد و مایه ریشخند و تمسخرِ جمع شود یا اینکه نتوانند بعدا آن را جمع و جورش کنند یا واردِ بحثی شوند که در آن مغلوب شوند. میخواستم بگویم دوستان، من خودم که اندک اندک جزو کاربرانِ فعالِ اینجا میشوم گاه به پست‌های قدیمی خود برمیخورم و با خود میگویم "این چه چرندی‌ست که من گفتم؟" یا اگر فرصت داشتم شماری از پست‌هایم را ویرایش میکردم.یا برخی از حرفهایی که زدم ، خودم بهشان اعتقاد ندارم! وقتی حرفهای خودم مایه خنده و ریشخندِ خودم میشوند، تصور کنید که چه مقدار سخنانم برای دیگرِ هموندان مایه‌ی خنده بوده. شما هم بیایید گاهی ما به سخنان‌تان میخندیم گاه شما به سخنانِ ما بخندید در این میان گاهی حرفهای خوبی هم بیان میشوند! همه چیز در تعادلی‌ پنهانی‌ است.شما هم اندک اندک به این فضا عادت میکنید و ای بسا که مثلِ ما معتاد هم بشوید! آندد را ببینید : 1400 پست دارد، نصفش تکراری است، نیمی از آنهایی که تکراری نیستند ترول هستند، نیمِ دیگر از آن یک چهارمِ باقی‌مانده هم که در پاتوق شب‌نشینی و اینها بوده و در نهایت شاید 100 پستِ مفید داشته باشد.