فرهنگ‌سازی؛ دشواری‌های فرهنگی - اجتماعی ما ایرانیان

[Mehrbod]

دیکتاتوری از نهاد خانواده در ما ایرانیان ریخت می‌گیرد:

زنده یا فاضلی میگفت : ماها چون در حکومت های دیکتاتوری رشد کرده ایم ، خواه نا خواه دیکتاتوریم .

من با این سخن موافقم خیلی - ما تحمل کسانی که ازشان خوشمان نمی آید را نداریم و حق سخن گفتن را فقط و فقط برای خودمان میدانیم و اگر کسی چیزی بگوید و ما از سخنش خوشمان نیاید یک کلمه از کل سخنش را میگیریم و بعدش سعی میکنیم طرف را خفه کنیم .

نمونه اش را هم در همین سایت و گفتگو و خیلی جاهای دیگه همه مان دیده ایم .

جالبترش اینکه ما کاسه داغ تر از آش هم هستیم ! طبیعی هست با این رفتار هرگز حکومتی که آزادی را تضمین کند بر سر کار نمی آید و در نتیجه اش نه پیشرفتی وجود دارد و نه آگاهی و نه ...

و یک مساله ی دیگه هم هست که خیلی به نظر من مهمه ، ما ایرانیان تعادل نداریم - یعنی یا خیلی تند رو هستیم ، یا انقدر سعی میکنیم حرف از آزادی و حقوق و ... بزنیم که از آن ور بام میوفتیم .

صد در صد با این سخن آقای فاضلی عزیز موافقم. دیکتاتوری از کوچکترین نهاد جامعه یعنی خانواده پایه گزاری می شود و تا بالا ادامه پیدا می کند و باعث می شود کمتر افرادی در جامعه باشند که تحمل بودن مخالف و شنیدن سخنش را داشته باشند و به همین دلیل است که متاسفانه ما بحث کردن را بلد نیستیم و فکر می کنیم هدف از بحث ضایع کردن طرف مقابل یا مالیده پوزه او به خاک است و یا فکر می کنیم باید حتما طرف مقابلمان را قانعی کنیم در حالی که اصلا اینگونه نیست و هدف از بحث تنها بیان دیدگاه های مختلف درباره یک موضوع خاص است.
اینکه ما بحث کردن بلد نیستیم نتیجه اش همین می شود که نمی توانیم درباره یک موضوع خاص بحث کنیم و سریع بحث هایمان منحرف می شود.
همین حالا کافی است احزاب و گروه ها و دسته های مخالف جمهوری اسلامی را ببینیم. کمتر حزب و گروهی است که حاضر شود بر سر یک اصول مشترک با مخالف خود برای سرنگونی این رژیم متحد شود.
این هم که ما تعادل نداریم دلیلش به نظر من تعصبی است که در وجودمان است. روی یک عقیده یا یک شخص خاص تعصب داریم و زمانی که کسی بگوید بالای چشم فلانی ابرو بوده یا فلان کارش اشتباه بوده رگ گردنمان بیرون می زند و به جای منطق با رگ گردن حرف می زنیم.