سخن امیر پیچیده و از یک بازیِ سادهیِ
فرگشت[5] ریشه میگیرد.
همهیِ ما مردان از بیخ یک
آسیبگاه[6] داریم و آن «وابستگی به زن برای
زادآوری[7]» است.
یک زن, هتا زشتترینِ زنان هم میتواند باسانی زادآورد (= بچهدار شود), ولی یکمرد باید با هزار
و یک ترفند و خودنمایی, درست بمانند تاووسِ نر بکوشد که چشم یک زن را به خود بگیرد —> آسیبگاه.
در دنبالهیِ این, امیر میگوید که زنان از این آسیبگاه بیشترینهیِ بهره را کشیدهاند و تا توانستهاند از برای داشتن یک «واژن»
و توانایی زایایی, مردان را برده و کارگرِ دست به سینه که سخنی است درست, بویژه در
همبودهای[8] امروزین و بویژه از همه بیشتر در غربِ آزاد.