گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Dariush نمایش پست ها
تفاوت در این است که قراردادِ تجاریِ ما در مورد یک کالا است و در این را با شما با یک تعهدِ اخلاقیِ انسانی مقایسه میکنید و میگویید همانطور که من حق دارم یک سیم کارت را بندازم دور و یکی دیگر بگیرم، میتوانم دوست یا همسرم را نیز به همین شکل عوض کنم .
خوب این تنها میگوید که ما باید در برابر آدمها دگرسان[1] از کالاها رفتار کنیم, ولی چرا؟

در سودگرایی ما میدانیم چرا: سیم کارت همیشه کارگیر[2] است, ولی زن و مرد با یکدیگر میاندرکنند[3] (کارگیر + کارور[4]), پس روشنه سود و زیانی
که از یک کالا به شما میرسد در درازنای زمان ایستا میباشد, ولی سود و زیانِ یک رابطه بسیار پویا و از همینرو رویکردهای ما در برابر این دو نیز خواهند دگریست.





گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Dariush نمایش پست ها
قیاس‌های دلهره‌آوری چون این را فقط میتوان با فایده‌باوری توجیه کرد . در یک رابطه‌ی انسانی ، من ممکن است به شخصی که هرگز برایم فایده‌ای نداشته مهر داشته باشم و او را دوست داشته باشم . ممکن است شخصی کاری در حقِ من بکند که از نظرِ من محبتی بزرگ در نظر آید، اما از نگاه شخصی دیگر این کار یک کارِ ساده و عادی به نظر آید .
کوشش من هم در همین زدایش دلهره‌هایِ نابجا از سودگرایی است!



گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Dariush نمایش پست ها
و خیلی فاکتورهای دیگر در این موضوع هست که مختصِ انسان‌ها و انسانهاست و نه انسانها و کالاها . اینهمه را شما خیلی راحت نادیده گرفته و تقلیل میدهید به یک رابطه‌ای که من با سیم‌کارت خودم دارم .
اساسا نگاهِ فایده‌باورانه به روابطِ انسانی داشتن ، بس هراسناک است مهربدِ گرامی . حکمِ اخلاقی صادر کردن، به همین سادگی نیست، اما فایده‌گرایانه، خیلی ساده است . ما نمیتوانیم کیلویی حکم اخلاقی صادر کنیم .
میبینید که سودگرایی کوچکترین دشواری‌ای ندارد و بسادگی پاسخ میدهد.
فراموش نکنید که ما هنوز نگفته‌ایم "خیانت کردن" okay ٸه, ما نگفته‌ایم "ناوفاداری" خوبه, ما گفته‌ایم "وسوسه کردن" دیگران اخلاقی است (نه خوب است, نه بد).



گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Dariush نمایش پست ها
پرسش هم این است : آیا اخلاقی است که من تعهدِ دوستی (که بطورِ ضمنی شکل میگیرد ) نادیده گرفته و آنجا که از یک دوست انتظار میرود کاری لازم را انجام دهد(دقت کنید که یک دوست انتظار میرود، نه از یک بیگانه )، به دلایلِ فایده باورانه از بگذرم؟ اگر نه، پس فایده‌باوری همیشه هم اخلاقی نیست و این یک گامِ کوچک اما تعیین کننده است .
١٠٠%.
دوستی بر پایه‌یِ سود پایاپای کار میکند و آستانه‌یِ سود و زیانی که شما برای دوستانتان دارید نیز در گذر زمان و با اندرکنش[3]
بیشتر بالاتر میرود: برای کسیکه یک ماهه دوست اید کار چندانی نمیکنید, ولی برای کسیکه ١٠ ساله دوست صمیمی بوده‌اید کار بسیار.

اینکه شما چه اندازه برای یکی کار انجام میدهید همیشه اندکی بیشتر از همانی است که بارهای پیش وی
برای شما انجام داده, این آستانه در دوستی‌هایِ بلندزمان پیوسته چنانکه گفتیم بالاتر میرود و پس پیوند‌هایِ ستپرتری[5] ریخت میگیرند.


چیزیکه من نمیپسندم و دشواری مهادین من در این جستار با راسل و اکنون شما میباشد همین ارزش‌هایی هستند که ما باید "خود به خود" بپذیریم, چون بنمونه
دگرسانی[6] اشان در این است که یکی "پیوند با آدم" است, یکی "پیوند با کالا" و پس ما باید رویکرد دگرسانی در برابر ایندو در پیش بگیریم بی اینکه روشن شود چرا.

در سودگرایی چنانکه میبینید سیستم ما بخوبی و فرنودین[7] کار میکند و هتا توانایی پیشبینی‌پذیری به شما میدهد که از یک نگره‌یِ[8] درست چشمداشت اش میرود.











----
1. ^ Degarsân || دگرسان: متفاوت Different
2. ^ Kârgir || کارگیر: مفعول Ϣiki-En Object
3. ^ آ ب Andarkardan (andar+kardan) || اندرکردن: تعامل داشتن/کردن Ϣiki-En To interact
4. ^ Kârvar || کارور: فاعل Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ Subject
5. ^ Setapr || ستپر: محکم; ستبر; قطور www.loghatnaameh.org Robust
6. ^ Degarsâni || دگرسانی: تفاوت Difference
7. ^ Farnudin (far+nudin) || فرنودین: منطقی Logical
8. ^ Negare || نگره: فرضیه Ϣiki-En Theory