درمان یا پذیرش خشونت؟!

[Russell]

برای پیشرفت این گفتگو باید :
1. خشونت را تعریف کنیم
2. دلایل احتمالی برای رخ دادن آنرا بدانیم
3. شرایطی که در آن رخ داده را برسی بکنیم
و ... تازه آنوقت می‌توانیم پیرامون پذیرفتنی یا ناپذیرفتنی بودن آن سخن بگوییم.

منهم مثل مهربد گمان می‌کنم ما موجوداتی نرمخو هستیم که در صورت رها شدن به حال خودمان در محیطی تنش‌زدایی شده با مساعدت و آرامش مشکلات خود را حل می‌کنیم، اما در صورت محیا بودن شرایط توانایی اعمال اندازه‌ی باورنکردنی از خشونت در ابعادی غیرقابل تصور را داریم(مثلا آشویتس).

خشونت واژه سختیست برای تعریف ولی با وجود اینکه بیانش سخت است گمان نکنم بر سرش چندان اختلافی باشد،مانند پورنوگرافیست،تعریفش سخت است ولی آنرا تا ببینی میشناسی.
درباره مهم بودن شرایط و علل در قضاوت ما در پذیرفتنی و یا ناپذیرفتنی بودن انهم سخنی نیست.
البته امیر جان شما که آنارشیست هستی و طبیعیست که چنین باوری هم داشته باشی از نظر اجتناب از تناقض ولی خوب من یکی از دشواریهایم با آنارشیسم همین داستان است.خشونت پدیده فراگیریست همینطور که حل مناقشه و آشتی دادن هم وجود دارد و فراگیر است حالا چه در خود ما یا در پسرعموهایمان اینکه یکی را طبیعی و دیگری را غیر طبیعی بدانیم متوجه نمیشوم بر چه اساس است و چرا مثالمان بجای قبایل یانومامو میشود آشویتس؟