بیشتر از این یاوه نگید. زبان فارسی از شاخه زبان های هند و اروپایی هست و همریشه زبان های یونانی (مثل انگلیسی و غیره). زبان عربی از شاخه زبانهای سامی هست.اینهایی که شما میفرمایید ضعف، دلیل ضعف بودنش روشن نیست. شما فکر میکنید هرچه یک زبان دستور پیچیده تری داشته باشه بهتره! خب منطقن چنین رابطه ای برقرار نیست مگر اینکه بتونید اثبات کنید.
راست میگید. مثلن بیشتر افعال فارسی یک معنی بیشتر ندارند (به همین خاطر خوندن شاهنامه به سادگی قورت دادن هلوست).
میشه یکم بیشتر تعریف کنید تا ما هم متوجه بشیم؟ اگه منظورتون نظم هست، باید یگم که زمانیکه ما دبیرستانی بودیم به ما میگفتند 5، 6 سبک در شعر فارسی هست. خراسانی و هندی و بقیه.شما با این حرفهاتون نشون میدید که به شدت بیسواد هستید. وقتی ادعا می کنید که این حروف اضافه هستند معنیش اینه که فرقی بین ثواب و صواب نیست.
دکتر حسابی یک کتاب دارند به اسم راه ما. در اون کتاب مقایسه خوبی بین فارسی و عربی کردند و نقاط قوت فارسی و ضعف عربی رو شمردند. اون قسمت هاش که مربوط به این یاوه گویی شما میشه، نوشته که یکی از قوت های فارسی اینه که بلافاصله میتونیم با وند های بسیاری که در فارسی هست و با دستکم 70 یا 80 میلیون فعل (فقط فعل، توجه کنید که گشتردگی یک زبان به فعل است. حرف اضافه و اینها چندان زیاد نیستند در یک زبان) میتونیم بیشمار برابر فارسی بسیازیم برای چیزهای جدید. مثلن فعل رای رو با پسوند آنه میشه ترکیب کرد. یا یار رو با آنه و یارانه رو درست کرد.
خب از شما انتظاری بیشتر از اینها نمیره. شما نه سواد کتفی دارید و نه صلاحیت کافی. به همون تورکیتون برسید.