گفتگو پیرامون فمینیسم

[Ouroboros]

مردسالاری یه رفتار غیرطبیعی غیرقابل تصور نیست که شما اینهمه علیه ش جبهه میگیرید. مرد سالاری یعنی مرد حرف اول و آخر رو بزنه. ممکنه یه خانواده زن سالاری حاکم باشه یا هم فرزندسالاری. اینقدر عمل وحشتناکی نیست که وقتی این لغت رو به کار میبریم سعی میکنید خودتون رو ازش مبرا کنید . یا وانمود کنید همچین چیزی اصل وجود نداشته در طول تاریخ. دیان ابراهیمی همشون ادیان مردسالارانه و زن ستیزانه هستن. یعنی مردان همه کاره و زنان هم جزیی از اموال مردان به شمار میرن.

مردسالاری به این معنا وجود داشته: «مردانگی ستایش و زنانگی تقبیح می‌شده». اما خود ِ این مردانگی هیچ پیوندی با مردبودگی نداشته، مردان هم باید تمام عمر برای هماهنگی با آرمانهای آن تلاش می‌کرده‌اند و از بدو تولد تا لحظه‌ی مرگ برای باقی ماندن تحت آن می‌کوشیده‌اند. سودبرندگان نهایی ِ آنهم چنانکه مهربد به روشنی توضیح داد زنان بوده‌اند، زیرا وظیفه‌ی مراقبت و نگهداری و تامین اجتماعی، اقتصادی و امنیتی را دیگری برایشان برعهده می‌گرفته و از تمامی نوسانات خارجی در امان بوده‌اند. «ناموس پرستی» برای مثال، یکسره و تماما به زیان مردان و به سود زنان است. ادیان ابراهیمی همگی با هر معیاری شدیدا ضدبشری هستند و احکام جنسیتی آنها یک مقدار به زیان هر دو جنس است، مثلا در اسلام مرد موظف به جهاد است اما زن نیست، یا مرد باید ختنه بشود اما زن نه و ... مشکل شما آنست که سوی دیگر را نمی‌بینید، البته تقصیر شما هم نیست وظیفه‌ی خود ما مردان بوده که اینها را یادآوری بکنیم.. وانگهی چون از نوکری برای سیستم/زنان لحظه‌ای امان نبوده و نیست، کمتر مردی به مرحله‌ای از بلوغ فکری می‌رسد که اینهمه بی‌عدالتی را ببیند.

همینکه امیر میخواد سلطه داشته باشه رو شریک جنسیش یعنی میخواد سالار باشه. همینکه دلش میخواد تعیین کننده باشه و برای طرف مقابلش تصمیم بگیره بهش میگن مردسالاری. ا

1. اسم آنچه من می‌خواهم سلطه نیست، طرف من همیشه حق انتخاب دارد و هر لحظه که نخواست می‌تواند برود. بدبختی/خوشبختی اینجاست که نمی‌رود. پس من برای حق انتخاب زن ارزش قائلم و آنرا پیشفرض هر رابطه‌ی مبتنی بر علاقه و احترامی تلقی می‌کنم، شما نیستید و آنرا رابطه‌ای یک طرفه مبتی بر سالاری و سلطه‌ورزی می‌بینید.
2. مردسالاری طبق تعاریف فمینیستی یعنی سیستمی که در آن مردها بهره می‌برند و زنان بهره می‌دهند، مردان مسلط هستند و زنان تسلیم. چنین چیزی تخیلی‌ست و هرگز وجود نداشته، چنانکه گفته شد ۹۰٪ مردان خودشان نوکر بوده‌اند و هیچ نقشی در کنترل زندگی‌شان نداشته‌اند، این اولین ایراد. دومین ایراد اینست که اگر به راستی چنین توطئه‌ی بین‌المللی ِ فرازمانی/فرامکانی وجود می‌داشت، چرا برخی وجوهات زندگی هنوز برعلیه مردان هستند؟! چرا ما زنان را به زور به جنگ نمی‌فرستیم؟ چرا از آنها هم در منزل و هم در بیرون کار نمی‌کشیم؟ و ... چگونه است که در تمامی تمدن‌های بشر در سرتاسر تاریخ، مردان همواره بیشتر کار کرده‌اند، بیشتر مسئولیت داشته‌اند و بیشتر کشته شده‌اند؟ پس مردسالاری کجا بوده؟

.در مورد انتخاب جنسی چیزی که من از این جمله برداشت میکنم انتخاب همسر یا جفت هست. که معمولا تا امروز من هر چی دیدم این مرد هست که درخواست ازدواج میده نه زن. که زن میتونه قبول کنه یا نکنه. که اگه مرد دیگه ای بهش پیشنهاد نداده باشه ناچارا قبول میکنه. یعنی یه دختر باید منتظر بشینه تا یه پسر بیاد بهش پیشنهاد بده. تو اکثر جوامع هم همینطوره. حالا شما برو ده تا کتاب بیار که غیر از این نوشته باشه، احتمالا یا منظور از انتخاب جنسی یه چیز دیگه هست یا اون کتابا در مورد زنان و مردان یه سیاره دیگه نوشته شده.

درخواست ازدواج دادن هم به این دلیل است که زنان زیر بار سنگین دست ردخوردن به سینه‌شان نمی‌روند، اگرنه هیچ قدرت به خصوصی در اختیار مرد قرار نمی‌دهد، زیرا همانطورکه گفتید زن می‌تواند بپذیرد یا نه(تمام اهمیت و ارزش و قدرت هم در کلام آخر است). اینهم که معیار مردان برای دادن یا ندادن پیشنهاد چیست باز ارزش چندانی ندارد زیرا شما هم برای پذیرفتن/نپذیرفتن نه همان اندازه، چندین برابر معیارهای گوناگون برای سنجیدن دارید.

امیر اگه شریک جنسیت خودارضایی میکرد شاید مهمترین دلیلش این باشه که تو قادر نیستی اونو ارضا کنی پس به جای خیانت دونستن رفتار اون بهتره رفتار خودتو اصلاح کنی.

بله، اصلا مگر ممکن است زنی کژرفتار باشد؟ همه چیز تقصیر ماست... از جمله اینکه بسیاری دختران ایرانی بدلیل اشتیاق جهت فریب پسران و کشیدن آنان به دام ازدواج تا سنین بالا باکره می‌مانند و از آنجاکه قادر به سکس درست نیستند، (طبیعتا) جلقی می‌شوند... اگرنه از آغوش من تا بحال کسی ناراضی بیرون نرفته.