نمونه هایی از کارواژگان ناروالمند در زبان Deutsch که شما به خوبی با آن آشنا هستید:
(دگرش در واکه ی میانی یا واپسین/ دگرش در واج واپسین)
haben --> hatte --> gehabt
trinken --> trank --> getrunken
sehen --> sah --> gesehen
halten --> hielt --> gehalten
کنون چند کارواژه ی روالمند (با زدایش نشانه ی کارواژه en ؛ همچون پارسی با زدایش نشان idan)
(sagen --> sag (stam
گفتن --> گوی؛ سخنیدن --> سخن
(lernen --> lern (stam
آموختن --> آموز
(spielen --> spiel (stam
بازِستن /baazestan/ = بازی کردن --> باز (هرچند که همسان با کارواژه ی باختن/بازیدن درآمد!!!!!)
و.....
من می گویم هستش (وجود) کارواژه های ناروالمند، نشان از بی مایگی (غنی نبودن) و بیخودی (مزخرف بودن) زبان نیست، بلکه (به نگر من) نشان از پیوند زبان با گذشته و پیشینه ی خود دارد ،همچنانکه من و شما می دانیم، زبان Deutsch در همسنجی با زبان های دیگر، بسیاری از ویژگی های باستاین خود را نگه داشته است و دگرش کمی داشته است (در همسنجی با زبان پارسی که بیش از 3 دوره (پارسیک؟!!) دگرش بنیادین داشته و یا در همسنجی با انگلیش که 3 دوره (پارسیک؟!!) دگرش بنیادین داشته (old eng. --> mid. eng --> modern Eng)
پاسخ با گفت‌آورد