فرگشتِ مغز (گرایش به گفتمان، کارهای اندیشیک، ..)

[Alice]

در همین انجمن ما نمونه‌وار بانوان iranbanoo یا shirin را داریم که بی اندازه هم فرنودانه و پافشارانه می‌گفتمانند!

در انجمن‌های دیگر هم این همه دختر گفتمانگر داریم، در این انجمن هم آن شمار پسر گفتمانگر نداریم و چندتایی بیشتر نیستند.
بیشینگان بیشتر زمانها خاموش هستند و نوشته‌ها را تنها برای خودشان خوانده و گاه نگری هم در این میان میدهند.


بیرون از اینجا هم به شمار نمیرود، یک دختر بیشتر زمانها نیازی به گفتمان بگوییم در رابطه نمیبیند، چون دست بالا را دارد که همان سکس باشد.


پ.ن.
فراموش نشود که خودت هم در جُستار ساختارشناسی زبان پارسیک کم با من گفتمان نکرده‌ای آلیس جان!!

نخست سپاس از برای این جُستار "نامردا خواهرم بود..." بسیار خندیدم ! :)))

دو اینکه گرایش به گفتمان در میان دختران ، به برخ سروران بسیار "کم" دیده می‌شود ؛
فرجام‌یابی من فراگیر بود ؛ روشنه که دخترانی هم هستند که به گفتمان‌های محض
فرنودین گرایش دارند !

سه، گفتمان‌های ایرانبانو و شیرین هم "چالشیک و محض فرنودین" نیست ؛ بیشتر پیرامون
جُستارهایی‌ست که همگی با آن سروکار داریم ؛ برای نمونه تاجاییکه من گفتمان‌های
شیرین را دنبال میکردم همیشه پیرامون سقط جنین و کاندوم و مسائل جنسی و ... بود !
تاکنون شده شیرین (برای نمونه) پیرامون ریزترین مسائل کیهان‌شناسیک و یا ماده و انرژی
و ... ساعت‌ها درگیر گفت و ستیز هم‌اندیشی باشد ؟ :)))
یا نمونه‌ی دیگر همین بانویی که فرمودید dilak از سرنام جُستارتان روشن است که پیرامون
تجاوز جنسی و ... گفت‌وگو می‌کردید !
گرایش به گفتمان‌های آناکاویک (تحلیلی) اگر نیک بیاندیشیم ، براستی رنجش‌آور است ؛
بزبان دیگر مرد می‌طلبد ! :)))
گفت‌وگوهای گنیک و ... که بیشتر به سودمندی دوسویه‌ی سخنوران می‌خورد تا گفتمان‌های
چالشیک و فند سخنوری !
:)))

[Mehrbod]

...
گرایش به گفتمان‌های آناکاویک (تحلیلی) اگر نیک بیاندیشیم ، براستی رنجش‌آور است ؛
بزبان دیگر مرد می‌طلبد ! :)))
گفت‌وگوهای گنیک و ... که بیشتر به سودمندی دوسویه‌ی سخنوران می‌خورد تا گفتمان‌های
چالشیک و فند سخنوری !
:)))

گفتمان خودت با من بر سر "دستور زبان" (که از شنیدن نام آنهم خسته‌ میشوم) باندازه بسنده آهنج (abstract) و فرنودین است.

این پادنمونه‌ها (زثالهای نقض) بیشتر از آن هستند که بخواهیم همینجور ساده‌انگارانه زنانه مردانه بکنیم، برای نمونه در بازی‌های رایانه‌ای هم پسرها شاید
شمارشان ده برابری باشد، پس چه، در روند فرگشت نرینه‌ها بجای دریدن یکدیگر در بازی‌های رایانه‌ای هم‌آوردی میکرده‌اند از همینرو به فرازیست‌اشان افزوده شده؟

این را میگویند فرجامیابی خام، دست‌ِ‌بالای دستِ‌بالا میتوان تنها یک دسته‌بندی ای کرد که بگوییم مغز مردان در پردازش
پنداره‌های آهنج پیشروتر است و مغز زنان در پردازش پنداره‌های سُهشیک بهتر است و بس، نه اینکه یک رفتار ویژه "گفتمان
کردن / بازی کردن" را بیرون کشیده و همینجور برای خودمان فرنود ببُریم و بدوزیم تا سوراخ‌های داستان پوشیده شود!

[Alice]

این را میگویند فرجامیابی خام

سخن ما که از بیخ روشن است مهربُدجان ؛ در یک همبود هومانیک، نبرد جفت‌گیری
و فرایند رسیدن به مادینه همواره مانند جنگل که بزن بزن نیست ، بساکه نبرد بهینه‌تری
هست !
برای نمونه یکی می‌رود باشگاه و پروش اندام و موهای فشن (همان کاکول ماکول‌ها)
تا مادینه را اندربگیرد، دیگری دانشش را رُخ می‌نماید و ادای روشن‌اندیش‌ها را درمیاورد تا
در این هماوردی دیگر نرینه‌ها را تار و مار کند و غیره ... !
روشن است که "گرایش به گفتمان" می‌تواند n تا آوند دیگر هم داشته باشد ؛ ولی
در یک نگاه کلان شاید چیزی جز تنازع و هماوردی میان نرینه‌ها نباشد !

یک نمونه‌ی دم دست :

یکی از اهداف ِ فرعی من از دانشمند شدن رسیدن به شرکای جنسی ِ مرغوب‌تر بوده، می‌دانستم که از این برج عاجی که در آن نشسته‌ام قادر به تحقیر ِ تمامی رقبا(خوش تیپ‌تر، خوش‌قیافه‌تر، پولدارتر و ....)خواهم بود. اگرنه خُب در خانه می‌نشستم و تیله بازی می‌کردم، چه مرضی بود؟!

-----

گفتمان خودت با من بر سر "دستور زبان" (که از شنیدن نام آنهم خسته‌ میشوم) باندازه بسنده آهنج (abstract) و فرنودین است.

خب اکنون که باز یادم انداختی، بیا کمی بیشتر هم‌اندیشی کنیم دوست گرامی !
(پیرامون بنواژنام "پیرش")

رنگیدن = رنگ کردن
بررسیدن = بررسی کردن
اندیشیدن = اندیشه کردن
باوریدن = باور کردن
واغیدن = واغ واغ کردن
...
به دیگر سخن، اگر واژه‌ای با کارواژگان «کردن، شدن، زدن و ...» یا یکی دوتا از آن‌ها مانکدار
بود ، (مانند بررسی کردن و بررسی شدن) چهره‌ی ناآمایشی آن ، بهنجار با "کردن" چم می‌دهد !
(بررسیدن = بررسی کردن)

ولی اگر تنها با یکی چم‌دار بود ، همان می‌شود ! (زنگیدن = زنگ زدن، و نه زنگ کردن و ...)
بر همین پایه اگر یک کارواژه‌ی برساخته بسازیم، برای نمونه «روشنیدن» یعنی ==> روشن کردن ؛
پس بنواژنام «پیرش» می شود = پیر کردن ! ( و نه پیر شدن)

بدین‌سان برای فرایند پیری ، /ای/ را به واپسین واج «پیر» بچسبانید می شود پیر شدن ؛ که نه
کژتابی دارد و نه چیز دیگری ، بسیار هم به هنجار است ! (تازه فرآیند نورم بنواژنام سازی نیز
همین است و نه بنواژنام عجیب و غریب "پیرش" که چم آن روشن نیست)

من پیرامون این‌گونه کارواژه‌سازی بیشتر اندیشه کرده‌‌ام ، دیرتر اگر حوصله داشتم شاید در
جُستار "ساختارشناسی.." بیشتر گفتمانیدیم ! (گفتمان کردیم)
به مهر این پیک را هم نجابجایید ! :)))
(یعنی جابه‌جا نکن ؛ جابجاییدن = جابجا کردن و نه جابجا شدن و ...)

بنواژنام = اسم مصدر