با بوجود آمدن میمها فرگشت میمها مهم میشوند نه لزوما حاملهایشان.در مورد گفتگو و سخن و لاس زدن و... هم میشود اینطور دید که میمها مانند ویروس مغز ما را دست کاری کرده باشند که با لذت بردن (بیشتر) از سخن گفتن، میمهای آنها را بگسترانیم حتی اگر به ضرر بقای خودمان باشد.دین یا ایدئولوژی را هم از یک منظر میشود اینطور دید.یعنی با لذت بردن از اذان گفتن و نماز خواندن یا حمله انتحاری و کشتن خود به قیمیت ترساندن بقیه، ارگانیسم بقای میم اسلام را به قیمت مرگ یا ضرر خودش تضمین میکند.نوشته اصلی از سوی Mehrbod
پاسخ با گفت‌آورد