امروز برای بار چندمه که از وازه شبیه ساز برای مغز استفاده میکنم:)
ژن ها یک هدف دارند و اون هم بقاست(البته این هدف ناآگاهانست)خب با وجود فرگشت ژن های که برای بقا مناسب تر هستند پایدار تر میشند و در این راه بعض موجودات به دنبال راهی برای تعامل با محیط بودند،زن ها ابزارهای قوی به نام پروتین! دارند ولی پروتین ها با وجود قدرت بسیار کند هستند و برای جهان سریع مناسب نیستند(منظور جهان موجودات بزرگه)بنابراین ژن هایی توسط فرگشت انتخاب شدند که راهی برای پاسخ سریع تر به جهان پیدا کردند:سیستم عصبی.
یکی از مهمترین چیزهایی که میتونه در بقا جاندار تاثیر گذار باشه قابلیت پیشبینی آیندست،به همین خاطر سیستم های عصبی به سمت مغز فرگشت پیدا کردند که یک سیستم شبیه ساز بیرون هست(یعنی سیستمی که میدونه جهان خارجی وجود داره و به این جهان پاسخ های مناسب میده) و در انسان ها این سیستم به قدری پیشرفته شده که به وجود خودش به عنوان یک سیستم شبیه ساز هم آگاه هست.
در نتیجه این سیستم شبیه ساز،میتونه کارهایی رو انجام بده که زن ها بهش نگفتند،مثلا ژن ها بهش میگن زنده بمون،غذا بخور، بخواب و... ولی در خیلی از موارد دست سیستم شبیه ساز برای چگونگی انجام اینها بازه و باز هم سیستم شبیه ساز میتونه کارهایی بکنه که زن های خودش حتی دستور متفاوتی بهش داده باشند(البته باید در نظر گرفت این دستورات در حدی نیستند که در خود سیستم شبیه ساز اختلال ایجاد کنند)






































آغازگر جُستار


!









پاسخ با گفتآورد