دلایل فروپاشی دولت شوروی چه بود؟

[kheradgera]

ایتالیا ، آلمان ، اسپانیا ، لوکزامبورگ ، سوییس ، اطریش ، هلند ، بلژیک و بسیاری دیگر از کشور های اروپای متحد هم نظام سوسیال دموکراسی دارند ، حتا ما در آلمان سازمانی به نام sozialamt داریم که وظیفه اصلی اش چیزی است که در کشور های 100% سرمایه داری مانند آمریکا حتا به مخیله مردم هم نمیرسد ، وظیفه اصلی این سازمان تامین هزینه های زندگی افراد بیکار هستش هزینه هایی مثل : پول آب و برق ، پول اجاره محل سکونت و یا تامین آن و حتا پول تو جیبی که بسته به ایالت فرق دارد ولی به طور میانگین 350 یورو ماهیانه هستش . وظیفه های دیگری هم داره مثل تامین هزینه تحصیلات برای تمام ساکنین آلمان ، تامین هزینه های درمانی برای تمام ساکنین آلمان (این با بیمه فرق داره) ، کمک هزینه برای استفاده از وسایل نقلیه عمومی ، کمک هزینه برای خرید وسایل منزل و بسیاری دیگر از خدمات سوسیالی ، البته تمام این خدمات مشروط بر این است که شما بیکار یا دانشجو یا دانش آموز باشید و استثنایی هم وجود ندارد یعنی برای تمام افراد مثلن بیکار این خدمات به صورت یکسان هست و کار ندارند که چرا طرف بیکاره ، جالبترش اینه که این خدمات برای مهاجرین و غیر آلمانی ها هم با کمی تخفیف هست یعنی به جای ماهی 350 یورو پول توی جیبی ، ماهیانه 250 یورو به آنها پول میدهند و یا آپارتمانها و ساختمان های کوچکتری را برای این افراد در نظر میگیرند .
مانند همین سازمانها در باقی کشور هایی که نام بردم هم هست ولی در کشور های اسکاندیناوی فعالیت پر رنگ تری دارند .
توضیحات بیشتر فکر نمیکنم در این زمینه لازم باشه .

سپاس بابت این توضیح مختصر و فوق العاده مفید.

---------- ارسال جدید اضافه شده در 05:44 pm ---------- ارسال قبلی در 05:41 pm ----------

روزی بیست و پنج هزار نفر از گرسنگی در جهان می میرند، آنوقت نوعی متفکر ِ مخالف ِ نظام ِ حاکم در جهان هست بنام «مدافع حقوق حیوانات»... سانتی مانتالیسم محض!

زمانی که شخصی در هند که فقر و بدبختی در آنجا بیداد می کند برای خودش و همسر و فرزندانش خانه ای به قیمت حدود یک میلیارد دلار می سازد دیگر چنین صحنه هایی متاسفانه طبیعی به نظر می رسد.

---------- ارسال جدید اضافه شده در 05:49 PM ---------- ارسال قبلی در 05:44 PM ----------

حق با شماست، من بی احتیاطی کردم.

نظامی در آنجاهایی که نام بردید حاکم است که دولتها تا سطح مشخصی خود را در برابر شهروندانشان موظف می شمارند(کم و زیاد ِ آن هم کشور به کشور متفاوت است مثلا سطح ِ این کمکها در انگلستان و ایتالیا قابل قیاس با فرانسه و بلژیک نیست)، اما در اغلب ِ آن کشورها(تمامشان؟)این حقوق از مبارزه ی ِ مداوم با سیستمی که هر لحظه مایل به ارتجاع به بازار ِ مطلقا آزاد است بدست آمده و حفظ می شود(بهترین مثال: فرانسه). یعنی نظام در ذات ِ خود، مایل به ارتجاع است، و این فشار از پائین و جامعه است که مانع از این اتفاق می شود. و کلا از اینها گذشته، سوسیال دموکراسی هم برای من ِ آنارشیست قانع کننده نیست و در رادار ِ فاشیسم شناسی، برایم راست ِ گوسفندنما، یا در بهترین حالت چپ ِ هپروتی طبقه بندی می شود.

اصولا بیشتر این تمایلات سوسیالیستی در حکومت های کشورهای اروپایی مربوط به مبارزات نیروهای مترقی در دهه های شصت و هفتاد است.
اگر مبارزان سیاسی پیش از انقلاب در ایران به مانند سوسیالیست های اسپانیا یا سوئد شعور سیاسی داشتند و منافع ملی را بر منافع ایدئولوژیک خود ترجیح می دادند وضعیت کشور ما اینگونه بود. البته خود این موضوع مبحثی جداگانه است که اینجا جای بحثش نیست.