خب اگر نظر جورج اورول رو اینجا باز تکرار کنم میشه گفت اسلحه هایی که استفاده از اونها ساده هست اسلحه های آزادی خواهانه و اسلحه هایی که نیاز به دانش و تکنیک بالایی دارند اسلحه هایی هستند که برای دیکتاتوریها بیشتر استفاده داره:)
خب نکته در این هست که یک دولت دموکراتیک به طور معمول نه در جنگ های عادی و نه در شورش ها از اسلحه های سنگین بر علیه مردم استفاده نمیکنه،به این دلیل که سیستم طوری هست که این روش ها هزینه های بسیار بسیار زیادی برای دولت مردان دارند.
استفاده از اسلحه های سنگین و پیشرفته بر علیه مردم عادی فقط زمانی احتمال زیادی داره کشور دموکراتیک مهاجم نباشه بلکه خودش در معرض حمله باشه(به هر حال حتی در یک دموکراسی حفظ مردم کشور خودی به مردم کشور دشمن ترجیح داده میشه)
بنابراین وجود دولت دموکراتیک چندان دلیل محکمی برای حمل اسلحه نیست(البته بی اعتمادی به ماهیت حکومت باشه مسئله متفاوته ولی بعید میدونم خیلی از آمریکاهایی چنین افکار آنارشیتی داشته باشند)و در مقابل سواستفاده از حمل اسلحه هم به نظر من چندان منطقی برای ممنوعیت مطلق حمل سلاح نیست.
اگرمورد آمریکا رو هم فاکتور بگیریم،کلا آزادی و ممنوعیت حمل اسلحه اگر کشور دموکرات اداره بشه خیلی به دموکراسی ضربه نمیزنه ولی به بخشی از آزادی ها مردم،آسیب وارد میشه.(که باید دید آیا ارزش داره ممنوعیت باشه یا آزادی حمل اسلحه)
این حکومت از پایه دیکتاتوری بوده و هست:)این در آمریکا قانونی هست و خشاب تا ۱۰۰ گلوله هم همینطور! فکر کنید اگر این در ایران قانونی بود در طول جنبش سبز بسیجی‌‌ها جرات میکردند به سمت مردم شلیک کنند؟
اگر فرض کنیم که حامیان جنبش سبز حاضر بودند مثل انقلابیون سایر کشورها تلفات زیاد بدند،وجود یا عدم وجود اسلحه مسئله مهمی نیست،مگر همین ارتش آزاد سوریه یا مخالفین قذافی در ابتدا اسلحه داشتند؟:)
ولی بعد از مسلح شدن هم تلفات زیادی دادند،کلا بعضی حکومت های دیکتاتوری اصولا موقع رفتن تمایل دارند کشور رو به جنگ داخلی بکشونند.
پاسخ با گفت‌آورد