درود
شستن غبار فراموشی از چهره واژگان پارسی و به كار گیری آنان در نثر امروز به مراتب بهتر كه از واژه های بیگانه بهره برگرفتن . و زیر بار محنت و تحقیر بیگانه پرستان ماندن .
كهن جامه خویش پیراستن
به از جامه عاریت خواستن
درود
شستن غبار فراموشی از چهره واژگان پارسی و به كار گیری آنان در نثر امروز به مراتب بهتر كه از واژه های بیگانه بهره برگرفتن . و زیر بار محنت و تحقیر بیگانه پرستان ماندن .
كهن جامه خویش پیراستن
به از جامه عاریت خواستن
پارازیت:این استفاده شورش به جای انقلاب کفر من رو در میاره،اول به این خاطر که شورش معادل پارسی خوبی برای انقلاب نیست(برای طغیان بهتره) و اینکه استفاده از شورش یک جورهایی کلماتی مثل انقلاب رو تطهیر میکنه:)من با دیدن کتاب هایی پیش از شورش 57 دیدم که خط ما فاصله ای بیشتری از تازی داشته است. برای نمونه در برخی کتاب ها الف مقصوره یا ی نیست عیسی عیسا نوشته می شده است. یا عبدالله به همین صورت که اکنون عبداله یا رحمت اله یا .... نوشته می شود.
خب نظراتی در این مورد هست که وام گرفتن از واژگانی که هم خانواده با زبان ما باشند مثل انگلیسی اشکالی نداره،چرا بیگانه بودن به خودی خود بد هست؟نوشته اصلی از سوی azadah
To ravage, to slaughter, to usurp under false titles, they call empire; and where they make a desert, they call it peace
Tacitus-
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفتآورد
