به نظر من بخش بزرگی از مردم، اگر حکومت سکولار را بخوبی درک نکرده باشند و ندانند چیست، حداقل با حکومت دینی(چه ج. .ا و چه غیر آن) مخالفند. خب من مشاهداتی که اخیرا داشتم اینه که بارها لفظ حکومت غیر دینی رو از مردم شنیدم. اکثریت مردم نه اینکه عاشق آخوند و ج. ا. باشند ولی بخاطر نان شب و منافع این چنینی(شاید از روی نادانی و حماقت) ریسک نمیکنند و چه بسا وقتش را هم ندارند بدلیل گرفتاریهای ناشی از فقر.
من میگم دعوای اصلی بین حکومت و یک اقلیت آگاه هستش. این اقلیت آگاه هم به تنهایی زورش به حکومت نخواهد رسید.وگرنه اگر ریسکی در کار نباشد شکی نیست که اکثریت قاطع مردم با ج. ا. مخالفت خواهند کرد. با توجه به روند بدتر شدن وضع اقتصادی، که بخصوص در این حدود 3 ماه پیش شدت گرفته، باز هم روگردانی اکثریت خاموش از حکومت بیشتر شده و خواهد شد(من دارم میبینم). ولی من نمیدونم این اکثریت خاموش، اگر کارد به استخونشون برسه، واقعا واکنشی نشان خواهند داد یا نه؟ من که خوش بین نیستم.
البته باید به طرز فکر مردم ایران خوش بین باشیم، ولی به توانایی و ریسک پذیری آنها برای سرنگون کردن ج. ا. نه. اتفاقات این 33 سال هم میگوید در پیش بینی سقوط ج. ا. زیاد خوش بین نباشم.
من بیشتر از همه برای سرنگونی حکومت در کوتاه مدت به حمله نظامی امید دارم. بعد از آن هم به سرنگونی آن بدلیل ناکارآمد شدن حکومت (که شوالیه گرامی اشاره کرد) یا بروز اختلاف میان مقامات(مثل وقایع جنبش سبز) یا حتی مرگ خامنه ای! وگرنه مردم(مخالفان) در بلند مدت هم سخت بتوانند حکومت را سرنگون کنند.
و اینکه پیش بینی 5 تا 10 سال کردم چون نمیشه روی حمله نظامی حساب باز کرد. سالهای سال است که از این وعده ها به خودمان داده ایم. دیگر بس است!
حالا شما فکر نمیکنید با روند افزایشی تحریمها و گسترش فقر و گرانی، مخالفان هر چه بیشتر برای مبارزه با حکومت و آگاه کردن مردم در تنگنا قرار میگیرند؟
در مورد سوریه هم کسی حرفی نزد. با سقوط اسد آیا جان تازه ای به مخالفان در ایران دمیده خواهد شد که منجر به شورش گسترده مخالفان شود؟
یا شما فکر نمیکنید اسراییل و آمریکا منتظر سقوط اسد باشند، که به ایران حمله نظامی نمیکنند؟ یعنی در نبود اسد با خیالی آسوده تر میتوانند حمله بکنند.
پاسخ با گفت‌آورد