با گفته هاتون موافقم، مسلمه که سیستمها می تونند self-organized باشند و نوعی نظم رو درون خودشون ایجاد کنند، اما چون در برهان نظم یه عامل بیرونی برتر ایجادکننده نظم و در واقع طراح دونسته میشه و موضوع صحبتم هم مقایسه برهان نظم و طراحی هوشمند بود به این مورد اشاره نکردم. و درباره تفاوت دیدگاه هم باید بگم که این برمیگرده به هدفی که ما برای سیستم در نظر گرفتیم، یعنی این که در چه زمینه ای کارآیی داره و چه انتظاراتی رو پاسخگو باشه; مورچه ها و باغبان هرکدوم یک جور نظم رو توی باغچه میبینند به این خاطر که انتظارات متفاوت دارند و از دید هرکدوم سیستم زمانی منظم هست که انتظارات اونها رو برآورده کنهنوشته اصلی از سوی Mehrbod
نکته‌‌ی درخوری بود بانو آنجلا، ولی یک چیز را نباید فراموش کرد که سیستم‌های ناساماند (=بی‌نظم) میتوانند خود-سامانده (self-organizing) باشند: از ناساماندی جهانیک (global) به سامانمندی آشیانیک (local) میرسیم.همچنین گر نیک بنگرید، در نگرش به تراز سامامندی هر سیستمی نیاز به یک دیدگاه (= point-of-view) میرود.باغبان با هرسِ باغچه به سامانمندی از دیدگاه خود میرسد، ولی از دید مورگانی که آنجا میزیوند خانه کاشانه‌اشان آشفته شده و واپسین چیزی که در این هرس میبینند سامانمندی است!
پاسخ با گفت‌آورد