اما به نظر من ایندسته از خوابها در حوزه ی علوم فراروانشناسانه جای میگیرد.شاید دلایل علمی کمی برای توجیه و توضیح ان وجود داشته باشد اما باز به قدرت ذهن باز میگردد(اگر راسل با نظریه ی فرگشت نقضش نکند!!)
یکی از سوالاتی که دارم این است که چرا قریب به اکثریت خوابهایمان را فراموش میکنیم اما یکدسته از خوابها را ذهن به طور خود کار رمز گزاری میکند و در حافظه نگاه میدارد؟؟دقیقا همان خوابهایی که ما به عنوان رویاهای خاصمان به دنبال تعبیر و معانیشان هستیم...
جالب تر اینکه معمولا به معنای ان نیز خود آگاهیم.مثل اینکه وقتی جمله ای را میشنویم باز نمودش در قالب کلام و اصوات که مبتنی بر معانی اقلام و موارد است که در حافظه جای میگیرد.حالا اگر روابط معنایی نیز در نظر گرفته شود احتمال زیادی وجود دارد که بخش اعظم این دست از خوابهای ما در ضمیر ناخود اگاه حاصل پل زدن در روابط عنایی ای است که روزانه ذهن انان را شناسایی و رمز گذاری میکند
پاسخ با گفت‌آورد