1- در مورد سلاح های میکروبی باید بگم که طاعون و سیاه زخم باکتریای هستند و در مقابل تب و خونریزی ویروس ابولا و امثالش هیچند. راحت با آنتی بیوتیک درمان میشن. در مقابل باکتریا اگه اسپور بشن تا چند سال خطرناکن در حالی که ویروس خارج از بدن زیاد دووم نمیاره. نهایت جند ساعت.
.:SonicBomb:. - Anthrax Island
2- سلاح های شیمیایی خیلی راحت ساخته میشن اما چون اکثرا تنفسی عمل میکنن یه ماسک کافیه تا جلوشونو بگیره. باد و بارون راحت میشوردشون. الان سردشت و حلبچه ایمنه. اگه سیاه زخم بود باید آتیشش میزدن. اگه بمب اتمی بود باد بی خیالش میشدن.
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...uster_bomb.jpg
3-بمب اتمی بعد از استفاده چقد آلودگی ایجاد میکنه بستگی داره چجور ساخته شده باشه و اطرافش چی باشه. اگه شکافت باشه بده چون ایزوتوپ های رادیو اکتیو میسازه. اگه همجوشی باشه خوبه ولی به شرطی که اطرافش چیزی نباشه که با جذب نوترون رادیو اکتیو بشه. نیتروژن اکسیژن هیدروژن که هوا و آبو میسازن مشکلی ندارن اما سدیم توی آب یه ایزوتوپ گاما پراکن میشه با نیمه عمر 15 ساعت. آلومینیم و سیلیسیم توی خاکم همچنین. در ضمن چون برای شروع همجوشی راهی جز شکافت نیست به هر حال آلودگی داره. بمب تزار که فرمودین 1.5 مگاتن شکافت بود بقیه 48.5 مگاتنش همجوشی. تو ارتفاع 4 کیلومتری هم که چیزی نیست رادیو اکتیو بشه. روسا میتونستن به جای سرب از یه محفظه اورانیم تهی شده برای بمب استفاده کنن تا 100 مگاتن بشه اما به قیمت یه عالم کثافت کاری!!!
http://upload.wikimedia.org/wikipedi.../34/Tsar01.jpg
حداقل نصف آزمایشات اتمی دنیا زیر زمینی بودن که هیچ خطری نداره مثلا همون سه تا تو آلاسکا. بدتریناش تو جزایر اقیانوس آرام بودن که بهتره بی خیالش شد.
پاسخ با گفت‌آورد