به نظر من، صادق هدایت فقر انسانی را واقعاً حسّ و درک کرده بود. من نخستین بار داستان سگ ولگردش را از کتابخانه پدرم ورداشتم و خواندم. (البته، وقتی پدرم فهمید، کتاب را از من گرفت و گفت این کتاب برای سن تو مناسب نیست.) امّا، دیگر دیر شده بود و من داستان سگ ولگرد را خوانده بودم. ... من شخصاً صادق را یک قدیس میدانم. (من شخصاً چند شخصیت از تاریخ معاصر ایران را قدیس میدانم. یکیشان همین صادق هست.)