حتما پژوهنده گرامی؛ پیشنهاد خوبی است!دوست من ، عرفان:توصیه ی من به شما اینست که با مرورگران نشانه ی "؟" را در صفحه ی رباعیات بکاوید و تنها بخش هایی را که مشکل دار است گوشزد کنید. بقیه اش را مهربد می سازد.باز بینی نهایی بماند برای مرحله ی بعد بهترست. اینها را گفتم که وقت خودتان کمتر گرفته شود.من منتظر می مانم شما پیشنهادهایتان را بدهید تا در کارمان تداخل رخ ندهد.
پژوهنده جان؛ نهوشیدم دقیقا چه حركتی را كجا جا انداخته ام ؟!البته عرفان جان شما باید کمی بیشتر دقت کنید. این ماجرای کسره ی اضافه خیلی مهم است (در "با لاله رخی و گوشه ی بستانی" آنرا جا انداخته ای).
گر دست دهد ز مغز گندم نانی - وز می دو منی ز گوسفندی رانی
با لاله رخی و گوشه بستانی - عیشی بود آن نه حد هر سلطانی
ممنون از توجهت پژوهنده جان!من فعلا با گوشی هستم نمی توانم همه را بررسم. ولی در بیت : "گر شاخ بقا ز بیخ بختت رست است" Rostan درست است، نه Rastan . اولی به معنای روییدن است و دومی به معنای رهایی یافتن (رستم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل / مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا). به همین ترتیب چست هم بصورت chost درست است. پاینده باشی
"چُسْت" تنها با این حركت گذاری معنی پیدا می كند!
دهخدا :
چست شدن . [ چ ُ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) جلد شدن . چابک و چالاک شدن .|| چست شدن جامه کسی را؛ موزون و متناسب آمدن جامه بقامت وی :
امروز بتو چست شد این کسوت مهرم
چون مدح و ثنایم بخداوند بشر بر.
و همچنین در واژه "رَسْت" كه به معنای روییدن است !
-------
مهربد گرامی؛ مهر مندانه ویرایش های پژوهنده گرامی رو لحاظ كن شوربختانه به خاطر شتاب در نوشتن این گونه شد!
پاسخ با گفت‌آورد