خودکشی

[Mehrbod]

یک چیز شگفت انگیز در انسان همین توانایی شبیه سازی آینده هست که از تفاوتهای اساسیش با سایر حیوانات هست.مثلاً در مثال اون نوجون 17 ساله یا انسان افسرده این شبیه سازی درست کار نمیکنه و ما فکر میکنیم مثلاً اگر در آینده اتفاق خوبی بیافته ما خوشحال نمیشیم(بخاطر شرایط شیمیایی اون موقع مغز) در حالی که بعداً میفهمیم که اون فکر غلط بوده.یا برعکسش در حال خوشحالی و عاشقی همه چیز در آینده بهتر به نظر میرسه.

نکته جالب در این است که توانایی آدم در پیش‌بینی آینده بسیار ناکارآمدتر و ضعیف‌تر از آن است که پیش خودمان احساس می‌کنیم. پیش‌بینی آینده با احتمال
حتی نسبتا بالا هم شُدنی نیست و در هر حالتی، پیش‌بینی ما از آینده یک انگارشی از حال و گذشته است که آن را دنباله داده‌ایم و در واقعیت همواره چیز دیگری رُخ می‌دهد.

مغز گویا مکانیسم "خود‌فریبنده‌"‌ای هم برای جلوگیری از آسیب به خودباوری و اعتماد به نفس در این پیش‌بینی‌ها دارد،
بدینگونه که با فریب خود می‌انگارد که پیش‌بینی‌های گذشته‌‌اش درست بوده‌ یا دست‌کم، "نزدیک" به واقعیت بوده‌اند.

این نادانسته بودن پس از مرگ (که احتمال میدهیم خبری نباشد) تصمیم گیری درباره مرگ را غیرقابل تحلیل میکند تا اندازه ای بنظر من.برای یک مسلمان اما مثلاً اینگونه نیست،یک تروریست در افغانستان که زندگی رقت انگیزی دارد مسلم هست که اگر فکر کند در دنیای پس از مرگ در پارک جنگلی با 70 حوری باکره جماع خواهد کرد میرود خود را منفجر میکند.

ایمان و باور کورکورانه خود یکی از مکانیسم‌های دیگر مغز برای رویارویی با جهانی است که
توانایی فهم آن را ندارد، از همینرو با باور به یک پدیده یا هستی بزرگتر از خود به آینده قطعیت می‌دهد.

به نگر من یک انگیزه نامنطقی پشت خودکشی چنین کسی نیز نهفته است. در یک حالت منطقی زمانی که کس چیزی برای از دست دادن
نداشته باشد، در حقیقت به بالاترین آزادی دست یافته و می‌تواند با سود بردن از آن به همه چیز دست یابد (و البته آزادی خود را دوباره از دست بدهد)

نداشتن هیچگونه وابستگی و انگیزه به زندگی و پوچ‌گرایی‌ای که هنگام خودکشی دیده می‌شود، در حقیقت خود پتانسیل بزرگترین و بهترین انگیزه برای زندگی کردن را دارد.

ولی در حقیقت این ندانستن چیستی پس از مرگ تمام تصمیمگیری ها را برای انسان شکاک پیچیده میکند.

من یک گام پیشتر رفته و این ندانستن را به همه رویداد‌های آینده بسط می‌دهم. ما نمی‌توانیم تقریبا از رُخ دادن هیچ چیزی سراسر
مطمئن و دل‌استوار باشیم، تنها رویکرد منطقی پذیرفتن وضعیت کنونی، و آمادگی برای دگرگونی و تغییر با رویداد‌های پیش‌بینی ناپذیر آینده است.

[Russell]

به نگر من یک انگیزه نامنطقی پشت خودکشی چنین کسی نیز نهفته است. در یک حالت منطقی زمانی که کس چیزی برای از دست دادن
نداشته باشد، در حقیقت به بالاترین آزادی دست یافته و می‌تواند با سود بردن از آن به همه چیز دست یابد (و البته آزادی خود را دوباره از دست بدهد)

نداشتن هیچگونه وابستگی و انگیزه به زندگی و پوچ‌گرایی‌ای که هنگام خودکشی دیده می‌شود، در حقیقت خود پتانسیل بزرگترین و بهترین انگیزه برای زندگی کردن را دارد.

دقیقاً،البته این با توجه به این واقعیت است که ما بالاخره میمیریم،و از مرگ هم هیچ نمیدانیم.پس بهتر است سرمایه خود را در دنیای دانسته (ماتریالیستی) بگذاریم تا دنیای احتمالی ناشناخته،بقول خیام دم را دریابیم.
این سخن از رابطه عکس داشتن آزادی و دارایی من را یاد فیلم فارسیهای قدیم و لوتیها انداخت

[Mehrbod]

این سخن از رابطه عکس داشتن آزادی و دارایی من را یاد فیلم فارسیهای قدیم و لوتیها انداخت

خود من را یاد آموزه‌های zen و اینچنینی می‌اندازد

[Reactor]

بهتر نبود که این دوستمون اصلا صداش رو در نمی آورد که بیدین شده؟
به کسی ارتباطی نداره که آدم چه دینی داره. شما میگفتی اصلا شوخی کردم. من مسلمان شیعه 12 امامی معتقد به ولایت مطلقه ی فقیه هستم! بقول معروف خرت که از پل گذشت و بدستش که آوردی کم کم دوست دخترت رو هم با خودت همراه میکردی.
وقتی اونو دنبال خودت کشوندی و دیدی دنبالت میاد اون موقع اگر بری به یک تکه آجر سجده کنی و بگی من اینو میپرستم اون هم میگه باشه تو درست میگی.
الان که موقعش نبود زود دستتو رو کردی!
یک کم سیاست به خرج میدادی این دردسر ها رو نداشتی.
حالام چیزی نشده... چند وقت بعد یادت میره

[Mehrbod]

بهتر نبود که این دوستمون اصلا صداش رو در نمی آورد که بیدین شده؟
به کسی ارتباطی نداره که آدم چه دینی داره. شما میگفتی اصلا شوخی کردم. من مسلمان شیعه 12 امامی معتقد به ولایت مطلقه ی فقیه هستم! بقول معروف خرت که از پل گذشت و بدستش که آوردی کم کم دوست دخترت رو هم با خودت همراه میکردی.
وقتی اونو دنبال خودت کشوندی و دیدی دنبالت میاد اون موقع اگر بری به یک تکه آجر سجده کنی و بگی من اینو میپرستم اون هم میگه باشه تو درست میگی.
الان که موقعش نبود زود دستتو رو کردی!
یک کم سیاست به خرج میدادی این دردسر ها رو نداشتی.
حالام چیزی نشده... چند وقت بعد یادت میره

Reactor, always being pragmatic!

[Reactor]

Reactor, always being pragmatic!

درودنظر شما چیه؟ خوبه یا بد؟

[Mehrbod]

درودنظر شما چیه؟ خوبه یا بد؟

سد البته که عمل‌گرایی بهترین رویکرد در جهان واقعی است. اصولا مهمترین فرنود و دلیل افسردگی بدید من در خودفریبی و پافشاری بی‌جا در نپذیرفتن واقعیت کوتاه می‌شود.

واقعیت بیرونی می‌تواند تلخ و دردناک باشد، هر آینه ستیزه‌جویی با آن به جایی نمی‌رسد مگر رنج و ناراحتی بیشتر. به جای پافشاری بی‌جا اگر بپذیریم که هیچ کس
و هیچ‌ چی ایده‌آل نیست و در هر موقعیت و شرایطی، می‌بایستی دید که بیشترین سود و کمترین زیان در چه رویکردی نهفته است، بسیاری از دشواری‌ها خود به خود باز می‌شوند.

[Reactor]

سد البته که عمل‌گرایی بهترین رویکرد در جهان واقعی است. اصولا مهمترین فرنود و دلیل افسردگی بدید من در خودفریبی و پافشاری بی‌جا در نپذیرفتن واقعیت کوتاه می‌شود.واقعیت بیرونی می‌تواند تلخ و دردناک باشد، هر آینه ستیزه‌جویی با آن به جایی نمی‌رسد مگر رنج و ناراحتی بیشتر. به جای پافشاری بی‌جا اگر بپذیریم که هیچ کس و هیچ‌ چی ایده‌آل نیست و در هر موقعیت و شرایطی، می‌بایستی دید که بیشترین سود و کمترین زیان در چه رویکردی نهفته است، بسیاری از دشواری‌ها خود به خود باز می‌شوند.

توضیح شما بسیار مختصر و زیبا بود. با شما کاملا موافقم

[Alice]

دوستان مدتی بود می خواستم این را بالا بیاورم و در این باره گفتگو کنیمـــ... !
چند برگی از این جُستار را که سریعاً ورق میزدم ، ندیدم کسی تحلیل اریک برن را از خودکشی گفته باشد !
خوشحال می شوم هرکسی در این باره دیدگاهش را بیان کند ؛
بر پایه نظریه اریک برن ؛ پدر علم تحلیل رفتار متقابل ؛ پیشنویس زندگی هرکس بر مبنای تصمیم گیری های او تا حدود شش سالگی شکل می گیرد ؛
به دید کلی تر ؛ پیشنویس هرکسی کاراکتر وی را رقم می زند ؛ خودکشیِ هرکس در پیشنویس او حک شده است ؛ شکست های عشقی برای نمونه تنها بهانه اند و برچسبهایی که افراد بروی پیشنویس خود می زنند !
چون عامل "تو نباید وجود داشته باشی" تا سن شش سالگی در ناخودآگاه فرد شکل می گیرد ، و در بزرگسالی این عوامل بازدارنده خود را نشان داده و پایه های کاراکتر وی را محکم میکند !

[Anarchy]

دوستان مدتی بود می خواستم این را بالا بیاورم و در این باره گفتگو کنیمـــ... !
چند برگی از این جُستار را که سریعاً ورق میزدم ، ندیدم کسی تحلیل اریک برن را از خودکشی گفته باشد !
خوشحال می شوم هرکسی در این باره دیدگاهش را بیان کند ؛
بر پایه نظریه اریک برن ؛ پدر علم تحلیل رفتار متقابل ؛ پیشنویس زندگی هرکس بر مبنای تصمیم گیری های او تا حدود شش سالگی شکل می گیرد ؛
به دید کلی تر ؛ پیشنویس هرکسی کاراکتر وی را رقم می زند ؛ خودکشیِ هرکس در پیشنویس او حک شده است ؛ شکست های عشقی برای نمونه تنها بهانه اند و برچسبهایی که افراد بروی پیشنویس خود می زنند !
چون عامل "تو نباید وجود داشته باشی" تا سن شش سالگی در ناخودآگاه فرد شکل می گیرد ، و در بزرگسالی این عوامل بازدارنده خود را نشان داده و پایه های کاراکتر وی را محکم میکند !

من این نظریه رو به طور کامل نخوندم اما فکر میکنم این با این سوال ها بهتر میشه در موردش نظر داد:
1)آیا تمام کسانی که خودکشی کرده اند تا همان زمان شش سالگی عامل"تو نباید وجود داشته باشی" در آنها شکل گرفته؟
2)آیا تمام کسانی که عامل"تو نباید وجود داشته باشی" تا شش سالگی در آنها شکل گرفته،قطعا و بدون شک خودکشی خواهند کرد؟