خودکشی

[milad0511]

ندای وجدانش عمل کند یا صرفاً درد آن را به‌طریقی بخواباند؟

به نظرم ندای وجدان ودرد آن دو تا چیز مختلف نیستند ندای وجدان همون درد وجدانی هست که شمار ازش نام می برید البته این مساله در رابطه با بحث ارتباط زیادی نداره محض اطلاع از نگر خودم گفتم
نمی دونم تعریف شما از اخلاق چیست اما با توجه به تعاریفی که من از اخلاق در ذهن دارم از نظر اخلاقی درست اینه که من به ندای وجدانم گوش بدم

[Jooyandeh]

نمی دونم تعریف شما از اخلاق چیست اما با توجه به تعاریفی که من از اخلاق در ذهن دارم از نظر اخلاقی درست اینه که من به ندای وجدانم گوش بدم

نیازی به داشتن تعریفی دقیق و یکسان از اخلاق در این‌جا نداریم. خب، موافقیم که درست آن است که به ندای وجدان عمل شود.

حال، سؤال این است که چرا این فرد بایستی آن‌همه منفعت که تا آخر عمر از آن برخوردار خواهد بود را رها کند، و برود این کار درست را انجام دهد؟

... چرا؟

[Russell]

نیازی به داشتن تعریفی دقیق و یکسان از اخلاق در این‌جا نداریم. خب، موافقیم که درست آن است که به ندای وجدان عمل شود.

حال، سؤال این است که چرا این فرد بایستی آن‌همه منفعت که تا آخر عمر از آن برخوردار خواهد بود را رها کند، و برود این کار درست را انجام دهد؟

... چرا؟

عقل بشری وسیله ای برای رسیدن به خواستهای انسان است،اینکه شما چرا جوینده هستید و ماتریالیست چرا با اجازه شما میتواند انسانها را دوست بدارد مبحث دیگریست.
شما میگویید که عقل فرد منکر ماورالطبیعه جبراً خواستار امتیاز مالی به جای خوشحال نمودن انسانی دیگر است،که سخنی بی پایه است.

[Nocturne]

به نظر من در اینگونه مسائل بحث بر سر حق هست،و خیلی از اوقات ربطی به اخلاق جز در موارد خاص پیدا نمیکند،به طور مثال یک دختر یا پسر "حق"داره انتخاب کنه با فلانی باشه یا با فلانی نباشه،یا یک انسان حق داره تصمیم بگیره که زنده بمونه یا زنده نمونه،توی زندگی ما انتخاب ها و حقوق های زیادی داریم و در هر لحظه انتخاب یکی از این راه ها مطمئنا کسی رو ناراحت میکنه،این رو کلی میگم و نه فقط در مورد موضوع خودکشی،خودکشی وقتی از نظر من غیر اخلاقی میشه که شخصی فرزند کوچک و وابسته ای داشته باشه که به اون آدم محتاجه و خودکشی صورت بگیره،در این صورت مسلما بحث اخلاقی پیش میاد،انسان ها بدون انتخاب خودشون به وجود میان اگر بخان بدون انتخاب خودشونم از بین نرن که دیگه خیلی اوضاع غیر عادلانه میشه،ولی در مورد کیس میلاد بگم که از نظر من هیچ آشفتگی ذهنی ارزش خودکشی رو نداره،چون طرز فکر یک انسان از الان تا ده سال دیگه ممکنه 180 درجه تغییر کنه،به طور مثال یکی مثل من در 17 سالگی دختری که چهار سال باهاش بودم و شدیدا از نظر عاطفی بهش وابسته بودم منو ترک کرد و این خیلی برام سخت بود و خیلی فشار روحی زیادی بهم آورد و فکرهای خودکشی زیادی به سرم میزد ولی الان که فکرشو میکنم واقعا خندم میگیره،خیلی از افسردگی ها و پوچی ها با حالت های هورمونهای مغزی بر میگرده،شاید اگر دارویی مصرف میکنید برای مدت کوتاهی میزان یک هورمون رو بالا ببره و وقتی ولش میکنید افسردگیتون خیلی بدتر بشه،افسردگی باید از درون اول درمان بشه داروها فقط میتونند مقدار خیلی کمی کمک کنند،به نظر من خودکشی برای شخصی که ناتوانی و بیماری لاعلاج و دردناک نداشته باشه یه کم نامعقول میاد،سعی کنید یک مدد کار اجتماعی پیدا کنید و مشکلاتتون رو بهش بگید،این مشکلاتی که شما از اون صحبت میکنید فقط مختص شما نیست،به طور مثال خود من سندروم تورت دارم و به خاطر این موضوع یک مدت دارویی به اسم اورپ مصرف کردم،این دارو میاد هورمون های مغزی رو دستکاری میکنه و همین باعث که وارد یک فاز عمیق افسردگی بشم،حوصله ی هیچ کاری رو نداشتم،میخواستم درس بخونم با خودم میگفتم که چی؟میخواستم ورزش کنم میگفتم که چی؟ حوصله و اعصاب نفس کشیدن رو هم نداشتم و الی آخر،من سابقه ی افسردگی های خیلی شدید رو داشتم اگر فکر میکنید کمکی از دستم بر میاد به من پیغام خصوصی بدید تا در این مورد صحبت کنیم

[Mehrbod]

یکی از چیزهای خنده‌دار این است که خود‌کشی در بیشتر کشورها «جرم» به شمار می‌رود!
انگار که بدن یک آدم متعلق به دولت یا چیزی است که آدم با از بین بردنش مرتکب جرم و خسارت زدن به اموال همگانی شده باشد!!

[kourosh_bikhoda]

یکی از چیزهای خنده‌دار این است که خود‌کشی در بیشتر کشورها «جرم» به شمار می‌رود!
انگار که بدن یک آدم متعلق به دولت یا چیزی است که آدم با از بین بردنش مرتکب جرم و خسارت زدن به اموال همگانی شده باشد!!

من فعلن نظری درباره اینکه آیا خودکشی یک کار اخلاقی یا ضد اخلاقیست ندارم ولی اگر جرم باشه حتمن پشتش به یک استدلال اخلاقی باید گرم باشه وگرنه چرند هست.

طنز: تصور کنید کسی رو که از خودکشی جون سالم بدر ببره ولی بعد از سر حال اومدن در زندان های حکومت به استقبال مرگ تدریجی میره.

[Russell]

با توجه به اینکه انسان نمیدونه بعد از مرگ برای ذهن چه اتفاقی میافته،بنظرتون خودکشی میتونه در مواقعی منطقی باشه؟
مثلاً موقع میتلا شدن به یه بیماری خیری دردناک و علاج ناپذیر یا اسیر شدن دست یکسری شکنجه گر؟
بنظرتون تا چه زمانی ادامه زندگی خردمندانه هست؟

[sonixax]

با توجه به اینکه انسان نمیدونه بعد از مرگ برای ذهن چه اتفاقی میافته،بنظرتون خودکشی میتونه در مواقعی منطقی باشه؟
مثلاً موقع میتلا شدن به یه بیماری خیری دردناک و علاج ناپذیر یا اسیر شدن دست یکسری شکنجه گر؟
بنظرتون تا چه زمانی ادامه زندگی خردمندانه هست؟

آقا گناه داره ! میرید جهنم

[Mehrbod]

با توجه به اینکه انسان نمیدونه بعد از مرگ برای ذهن چه اتفاقی میافته،بنظرتون خودکشی میتونه در مواقعی منطقی باشه؟
مثلاً موقع میتلا شدن به یه بیماری خیری دردناک و علاج ناپذیر یا اسیر شدن دست یکسری شکنجه گر؟
بنظرتون تا چه زمانی ادامه زندگی خردمندانه هست؟

خودکشی زمانی که دورنمای آینده با شایمندی بالایی بد و تاریک باشد منطقی و خوب است. دشواری در اینجاست که پیش‌بینی
کردن آینده کاری سخت و در بسیاری زمان‌ها ناشدنی است و نمی‌توان هیچگاه سد در سد به درستی پیش‌بینی خود باور داشت.

نمونه خوب خودکشی یک زندانی (اسیر شدن بدست شکنجه‌گر) است که تنها چشمداشتی که از آینده دارد شکنجه بیشتر و مرگ است. در چنین حالتی خودکشی خواستنی و خوب است.
نمونه بد خودکشی نوجوان 17 ساله است که آینده را تاریک می‌بیند، ولی شایمندی و احتمالات می‌گوید که دورنمای آینده بسیار متغیرتر از آن است که پیش‌بینی‌ پذیر باشد.


برای بیماری دردناک و ناعلاج به شخصه همیشه زندگی را برمی‌گزینم، شانس پیدا شدن درمان و یا دست‌کم راهکار موقتی همیشه بالا است.

[Russell]

خودکشی زمانی که دورنمای آینده با شایمندی بالایی بد و تاریک باشد منطقی و خوب است. دشواری در اینجاست که پیش‌بینی
کردن آینده کاری سخت و در بسیاری زمان‌ها ناشدنی است و نمی‌توان هیچگاه سد در سد به درستی پیش‌بینی خود باور داشت.

نمونه خوب خودکشی یک زندانی (اسیر شدن بدست شکنجه‌گر) است که تنها چشمداشتی که از آینده دارد شکنجه بیشتر و مرگ است. در چنین حالتی خودکشی خواستنی و خوب است.
نمونه بد خودکشی نوجوان 17 ساله است که آینده را تاریک می‌بیند، ولی شایمندی و احتمالات می‌گوید که دورنمای آینده بسیار متغیرتر از آن است که پیش‌بینی‌ پذیر باشد.


برای بیماری دردناک و ناعلاج به شخصه همیشه زندگی را برمی‌گزینم، شانس پیدا شدن درمان و یا دست‌کم راهکار موقتی همیشه بالا است.

یک چیز شگفت انگیز در انسان همین توانایی شبیه سازی آینده هست که از تفاوتهای اساسیش با سایر حیوانات هست.مثلاً در مثال اون نوجون 17 ساله یا انسان افسرده این شبیه سازی درست کار نمیکنه و ما فکر میکنیم مثلاً اگر در آینده اتفاق خوبی بیافته ما خوشحال نمیشیم(بخاطر شرایط شیمیایی اون موقع مغز) در حالی که بعداً میفهمیم که اون فکر غلط بوده.یا برعکسش در حال خوشحالی و عاشقی همه چیز در آینده بهتر به نظر میرسه.
این نادانسته بودن پس از مرگ (که احتمال میدهیم خبری نباشد) تصمیم گیری درباره مرگ را غیرقابل تحلیل میکند تا اندازه ای بنظر من.برای یک مسلمان اما مثلاً اینگونه نیست،یک تروریست در افغانستان که زندگی رقت انگیزی دارد مسلم هست که اگر فکر کند در دنیای پس از مرگ در پارک جنگلی با 70 حوری باکره جماع خواهد کرد میرود خود را منفجر میکند.ولی در حقیقت این ندانستن چیستی پس از مرگ تمام تصمیمگیری ها را برای انسان شکاک پیچیده میکند.