جهانبینیِ زندگی

[Russell]

به گمانم اینجا پادکندراندیشی واژه درستی نباشد، کدراندیشی میشود اندیشیدن هنگامیکه جهانْ پیش روی ما کدر یا opaque است.

چنین چیزی ستودنی و خواستنی است، ولی میاندیشم آنچه فردیدت بود راسل جان همان بگوییم آشکاراندیشی یا explicit-thinking ای باشد
که برتراند راسل برمیشمارد. بجای آنکه چیزها را پوشیده (≠ کدر) یا implicit رها کنیم، آنها را بیاشکارانیم و فرایند اندیشیدن روشن و سنجیده باشد.

البته منظور من از کدر اندیشی واژه ایست که دن دنت در یکی از کنفرانسهای بیخدایی (AAI) مطرح کرد.دنت درباره نظرات پیرامون واژه Bright که ریچارد داوکینز برای خودشان انتخاب کرده بود سخن میگفت و اینکه برخی میگویند خیلی واژه خودبرتر بینانه ایست و...
بعد زرف مقابل را دسته بندی میکند و میگوید مخالفین ما یکی هواداران ماورالطبیعه هستند و نامشان را Super میگذارد.بعد میگوید اینها تنها نیستند دسته دیگری هستند که راز و ابهام را دوست دارند ولی از دسته اول نیستند و اگر ما آنها را سوپر بنامیم ناراحت میشوند.نام آنها را Murky میگذارد که من به کدر ترجمه کردم که البته شاید چندان دقیق هم نباشد.البته این مشابه همانیست که گفتی.بقول ویتگینشتاین:

People who have no need for transparency in their argumentation are lost to philosophy

[iranbanoo]

داستان الله و مسلمین با اونچه که یک فرد خداباور به وجود یک خالق باورمنده خیلی فرق داره.مسلمه که الله مسلمین به هیچ طریقی قابل توجیه نیست و خرافه ی محضه.باز به نسبت اگر خداباوری بگه که من بنا به دلایلی وجود خالقی رو باور دارم یافته ی اون رو قابل تامل میدونم.چون به نظریه اش میشه به کمک دانش و علم پرداخت.(حالا رد یا تایید کرد بحث نیست)
اما کشف و شهود پایه ی خرافی نداره که البته به قول شما دانشیک هم هست.وقتی از اروین گرایی میگیم به کمک حواس پنج گانه به یافته هایی میرسیم.شاید نشه که به صورت علمی ثابتش کرد اما اونچه که مشخصه پایه و اساس توهمات فرد نیستن بلکه در عین هوشیاری به اونها رسیده و با منطق و عقل داده ها رو تجزیه و تحلیل کرده.
در کل من هم شاید نظر شمارو در بیشتر موارد پذیرا باشم و خرد گرایی رو به هر چیز دیگری برتری بدم اما هر چه که جلو تر میرم حس میکنم چیزهایی وجود دارن که به کمک این نگاه میشه نسبت بهشون آگاهی پیدا کرد و ازشون بهره مند شد:)

[sonixax]

مفهوم بود اصلا؟!!!

خیر !

[iranbanoo]

ای بابا کلی توضیح دادم که....
پس دوستان چه طور گرفتن؟؟
الان شما هیچ دید خاصی به فلسفه ی هستی و زندگیتون ندارید؟

[sonixax]

ای بابا کلی توضیح دادم که....
پس دوستان چه طور گرفتن؟؟
الان شما هیچ دید خاصی به فلسفه ی هستی و زندگیتون ندارید؟

دید من :

بخور ، بخواب ، پول درار ، حالشو ببر ، به دیرگران آسیبی نرسون .

همین :دی

[iranbanoo]

من متوجه نشدم, وقتی از تجربه گرایی می گیم برای دانشیک بودن حداقل شرط تکرار پذیری هست, یعنی باید مشخص کرد که توی چه شرایطی این تجربه رخ می ده تا بتونیم دوباره به عنوان یه آزمایش انجامش بدیم و بررسیش کنیم و به توضیح منطقی برسیم, تجربه ای که یه نفر داشته به عنوان کشف و شهود و قابل انتقال به دیگری نباشه نمی تونه دانشیک باشه , ضمن اینکه حواس ما خطا پذیرند بنابراین باید شرایط اون کشف و شهود بررسی بشه
مثلا ممکنه یه نفر ادعا کنه که جن دیده و به این دلیل به جن باور داشته باشه! و خب مدعی هست که از حواس پنجگانه ش هم استفاده کرده, چنین رویکردی مطمئنا دانشیک نیست!
(من مثالی به جز جن و روح به ذهنم نمی رسه! کاش شما مثالتون رو می گفتید)

بله.به مکتب تجربه گرایی ایراد گرفته شده بیشماره همونطور که به خردگرایی...
وقتی این دو مکتب در برابر هم قرار میگیرند و به شدت یکدیگر رو به نقد میکشند.
در پاسخ به همین ایراد ,تجربه گرایان معتقدند که قیاس کردن امور نمیتونه شناخت یقینی به ما بده و گمانی که متکی به قراین و شواهد مناسب باشه پذیرفتنیه.علتش هم اونه که خردگرایان با قیاس تنها به استنتاج نتایج از مقدمه های داده شده میپردازند و نمیتونن صحت اصول بدیهی رو اثبات کنن.

البته امکان داره توی فلسفه ادیان چیزهای جالبی هم پیدا کرد, بالاخره زمانی تفکری پشت این فلسفه ها بوده, هرچند خیلی هاش ممکنه رد شده باشه... منم گاهی نظریات فلاسفه قدیمی رو می خونم و خیلی چیزهای جالب توش پیدا می کنم
اما از جهان بینی زرتشت چیزی نمی دونم! یه کم توضیح میدید درباره ش؟!

همینطوره.
اما در باب فلسفه ی زرتشت به طور خلاصه و چکیده :درمورد هستی و نیستی ,با عنوان سپنتامینو و انگره مینو عنوان شدن که جنگ بین این دو نیرو در خور تامله.گرچه انگره مینو و یا همون نیستی ذاتا وجود نداره و در پی عدم حضور هستی ظهور پیدا میکنه اما مایل هست که احاطه پیدا کنه به هستی.از اونجایی که هستی اصالتا وجود داره با پویایی و آفرینش سعی داره گسترش پیدا کنه و مانع از احاطه ی نیستی بشه....:))

[Angela]

من تجربه گرایی رو کامل زیر سوال نمی برم, حواس پنجگانه ابزار ما هستند برای شناخت, اونچیزی که گفتم درباره علمی بودن بود. هر چه به عنوان تجربه مطرح شد علمی نمی تونه باشه...
ممنون بابت توضیح جهان بینی زرتشت

[iranbanoo]

من تجربه گرایی رو کامل زیر سوال نمی برم, حواس پنجگانه ابزار ما هستند برای شناخت, اونچیزی که گفتم درباره علمی بودن بود. هر چه به عنوان تجربه مطرح شد علمی نمی تونه باشه...

عکسش هم صادقه.یعنی تنها با روش های علمی نمیشه به تمامی حقایق دست پیدا کرد
بهترین دید تلفیقی از این دو هست(خرد-تجربه گرایی)که مهربد گرامی هم بهش اشاره داشتن:)

ممنون بابت توضیح جهان بینی زرتشت

خواهش میکنم...
حالا به نظر شما جالب توجه بود؟
من که خیلی میپسندمش:)))

[Angela]

عکسش هم صادقه.یعنی تنها با روش های علمی نمیشه به تمامی حقایق دست پیدا کرد
بهترین دید تلفیقی از این دو هست(خرد-تجربه گرایی)که مهربد گرامی هم بهش اشاره داشتن:)

بله عقلگرایی+تجربه گرایی درک بیشتری به ما میده, اما چه تجربه ای ؟ چون ما میخوایم رویکرد دانشیک داشته باشیم تا به دام خرافه نیفتیم
روش علمی و مشاهده و آزمایش توی تجربه گرایی هست که اهمیت پیدا می کنه - توی عقلگرایی که گزاره های منطقی مهم هستند- و این تجربه گرایی هست که به علم تجربی نزدیکه , مثلا پوزیتیویست ها تجربه گرای مطلق هستند
تجربه های خاص و کشف و شهودهای شخصی که قابل انتقال به دیگری نیست , مثل کشف و شهودهای عرفانی , اینها داده های قابل اتکا برای شناخت نیستند و توی همون مکتب empiricism تا جایی که میدونم روی اونها حساب نمیشه
مهم نیست که با روش های علمی نمی تونیم به همه حقایق دست پیدا کنیم , مهم اینه که اطلاعات ما چه پشتوانه ای دارند , و الا ادیان هم می تونن به همه پرسشها بدون اثبات پاسخ بدن

حالا به نظر شما جالب توجه بود؟

کم بود!

[iranbanoo]

بله عقلگرایی+تجربه گرایی درک بیشتری به ما میده, اما چه تجربه ای ؟ چون ما میخوایم رویکرد دانشیک داشته باشیم تا به دام خرافه نیفتیم
روش علمی و مشاهده و آزمایش توی تجربه گرایی هست که اهمیت پیدا می کنه - توی عقلگرایی که گزاره های منطقی مهم هستند- و این تجربه گرایی هست که به علم تجربی نزدیکه , مثلا پوزیتیویست ها تجربه گرای مطلق هستند
تجربه های خاص و کشف و شهودهای شخصی که قابل انتقال به دیگری نیست , مثل کشف و شهودهای عرفانی , اینها داده های قابل اتکا برای شناخت نیستند و توی همون مکتب empiricism تا جایی که میدونم روی اونها حساب نمیشه
مهم نیست که با روش های علمی نمی تونیم به همه حقایق دست پیدا کنیم , مهم اینه که اطلاعات ما چه پشتوانه ای دارند , و الا ادیان هم می تونن به همه پرسشها بدون اثبات پاسخ بدن


کم بود!

چرا تا حدودی میتوان کشف و شهود ها رانیز در مسیر یافتن حقیقت به کار بست.مهم به کار بردن شیوه ی رسیدن به هدف است.
مثلا شما میتوانید به گرداوری مشاهدات خود در مورد امور جزئی بپردازید بعد از آن به یک سری نتایج نظری و عملی بگیرید.
تجربه گراین هم بی پایه و اساس و بی پشتوانه استدلال نمیکنند بلکه راه رسیدن به حقایق را به طریقی دیگر طی میکنند

درمورد جهان بینی زرتشت هم امیدوارم مجالی فراهم بشه تا بیشتر و مفصل با هم به بحث بنشینیم:)