مهربُد جان، کاری بَس ننکو کردهای.
خیلی دوستدارم که در بحثهایِتان بپیوند-ام، ولی سرعتِ پایینِ اینترنت (که البته بعدها چاره خواهد شد) و افزودهبرآن، دردسر هایِ روزانه نمیگذارند چندان "کُنا" (فعّال) باشم.
اما پیشنهادی دارم.
فکر نمیکنی اگر از تلاشهای خودت و دوستان در راستایِ واژهسازی و واژهگزینی یک فایل Pdf (با همین رنگآمیزی و آرایشی که در پُستهایات است) بسازی، بسیار نیکوتَر گردد و بازتابِ بیشتری در این دنیایِ مجازی بیابد.
البته باید در نِگر داشته باشی که سخت است با سد-در-سدِ سخنان و پیشنهادهایت همسو بود، اما بیگمان راهی در پیش گرفتهای که میتواند موجبِ باروری و شکوفاییِ زبانِ ما گردد.
من در زمینهی زبانِ فارسی خواندنِ چند کتاب را بهشدت به همه توصیه میکنم.
یکی کتابهایِ "داریوش آشوری" که دوستمان، داریوش، هم آنرا توصیه کردند. من دو کتابِ "زبانِ باز" و "بازاندیشیِ زبانِ فارسی" را دار-اَم. و کتابِ دیگر "پیرامونِ زبان و زبانشناسی" از استاد "محمدرضا باطنی"است که بهدیدِ من از بزرگترین زبانشناسانِ امروزِ ایران است.
یک پرسش از دوستِ فلسفهورزمان ، داریوش، دارم. به نظر شما ترجمۀ کتابِ مشهور "کانت" بصورتِ « نقدِ عقلِ محض» زیباتر است؛ یا « سنجشِ خردِ ناب» ؟!
هرچند، قصدِ داوری ندارم، تنها میخواهم دیدِتان را بدانم.
پاسخ با گفت‌آورد