من نظرم اینه که همجنسگراها هم مثل بقیه آدمها هستند و همجنسگرایی خیلی مساله مهمی نیست (البته آنها همانند دگرجنسگرایان، هم خوب دارند هم بد). ولی همجنسگرایان(کلا اقلیتهای جنسی) بیشتر از گروههای دیگه(احتمالا بعد از حیوانات) در ایران تحت ستم هستند، چون برخلاف گروهها و اقلیتهای دیگه تنها از طرف دولت محکوم نیستند بلکه از طرف همه مردم هم سرکوب میشن و مورد آزار قرار میگیرند. بنظر من لازمِ که ما بطور ویژه از اینها حمایت کنیم(مثلا ابتدا سعی کنیم خودمون تنفر از اونها رو کنار بزاریم و بعد مردم رو آگاه کنیم). خیلی متاسف شدم که دوستان کمتر به وضع بد همجنسگرایان در ایران اشاره کردن و حتا بعضیا گفتن که ما ازشون خوشمون نمیاد. اگه خودتونو بزارید جای اونا یا بشینید پای درددل همجنسگرایان ایرانی باز هم همین حرف رو خواهید زد؟ واقعا اگه ما نخوایم به اینا کمک کنیم دیگه چه توقعی میتونیم از اسلام گراها داشته باشیم؟ اگه همون تعداد ناچیز(واقعا ناچیز
) که حقوق اینها رو قبول دارند هم فقط به همین اکتفا کنند که "ما بهشون احترام میزاریم" و در زمینه ترویج حقوق همجنسگرایان منفعل باشند بنظرم اصلا جالب نیست. واقعیت اینه که بعضی از پستا رو که آدم میخونه ناخودآگاه فکر میکنه که نویسنده چقدر بی احساسه!
:((((((نوشته اصلی از سوی Ouroboros
همجنسگرایی میتونه غیر انتخابی باشه و در اکثر موارد هم همینطوره ولی - تا اونجایی که من میدونم - بصورت انتخابی هم میشه گرایش جنسی رو تغییر داد. اما من برام مهم نیست که همجنسگرایی انتخابیه یا نیست و تعجب میکنم که اکثرا برای اینکه یه نفرو مجاب کنند که حقوق همجنسگراها رو به رسمیت بشناسه سعی میکنند به طرف بقبولانند که "دست خودشون نیست". البته این حرف هم میتونه مفید و موثر باشه ولی فکر میکنم اگه مردم یاد بگیرند که در مسایل شخصی یکدیگر دخالت نکنند این مساله خودبخود حل بشه. من در فضای مجازی کمتر دیده ام کسی این حرف رو بزنه که "اصلا مهم نیست انتخابی باشه یا نباشه".
من کمی با این افراد رابطه داشته ام. جزییات رو نمیتونم بگم، ولی بنظرم مظلوم ترین آدمهای ایران "زنان همجنسگرا" هستند. چون زن بودن تنها خودش خیلی بده(در ایران) ولی وقتی همجنسگرایی هم بهش اضافه بشه دیگه بنظرم از بدترین حالات ممکنه هستش...
دشواری اول احتمالا خونواده هست که قطعا رفتار درست و منطقی نخواهند داشت و در بهترین حالت فرد را بیمار خواهند دانست و برایش دل میسوزانند. بعد از اون هم جامعه و دولت هستند. بنظرم تنها گروهی که از همه جهت سرکوب میشود همین اقلیتهای جنسی هستند. بعد یه مساله مهم اینکه حتا روشنفکرها و تحصیلکرده های مخالف حکومت ایران هم همجنسگرایی رو غیر قابل قبول میدونن و اکثرا اون رو با بچه بازی برابر میدونند یا بعضا اون رو بیماری و انحراف میدونن که باید درمان بشود! مردم کوچه بازار و مذهبیون و روحانیون دیگر بماند.
مساله دیگه هم اینه که هرکسی از حقوق اینها حمایت میکنه بقیه فکر میکنند همجنسگراست! یعنی خیلی برای دیگران عجیبه که یک دگرجنسگرا از حقوق همجنسگرایان دفاع کنه! متاسفانه، خیلی از این مدافعین جملاتی با این مضمون که "من همجنسگرا نیستم ولی از حقوق همجنسگرایان دفاع میکنم" بکار میبرند، که من هیچ خوشم نمیاد. انگار همجنسگرایی چیز منفی ایه که میخوان خودشونو ازش مبرا کنند. بنظرم خیلی بهتره که این افراد تاکیدی روی دگرجنسگرا بودنشان نداشته باشند، چه بسا این فرد محبوبیتی داشته باشد و باعث شود دید اطرافیان به خاطر محبوبیت وی، نسبت به همجنسگرایان مثبت شود.
دشواری دیگه اینه که ظاهر این افراد در ایران مورد تمسخر و توهین قرار میگیره(توی فضای مجازی): بعضی از گی ها به آرایش به اصطلاح "زنانه" علاقه دارند و خودشون رو مانند زنها آرایش میکنند. این باعث شده که آدمای عوضی تصاویر اونا رو دستمایه قرار بدن و به تمسخر و توهین و فحاشی بپردازند.(عباراتی مثل "اینا پریودم میشن؟")
مشکل شرم آور(برای جامعه) دیگه ای که این افراد دارن اینه که بخاطر وضع خاص ایران و خفقان موجود، امکان پیدا کردن یک زوج مثل خودشان برایشان بسیار مشکل است و یا همجنسبازها خودشون رو بجای همجنسگراها جا میزنن و اونها رو فریب میدن.
دوستان نظر خاصی ندارن برای بهتر کردن وضعیت دگرباشان؟
یا شایدم من در مورد وضع بد همجنسگرایان ایران اغراق کردم و اطلاعاتم درست نیست.
پ.ن: سوء تفاهم نشه، من معتقدم حق هر کسه که همجنسگراها رو دوست نداشته باشه یا برای حقوقشون اطلاع رسانی نکنه. در ضمن نظراتی که درباره وضع این گروه دادم همه مربوط به داخل ایران و جامعه خودمان بود. فکر نمیکنم حرفی زده باشم که جای ناراحتی داشته باشه ولی اگه جایی از نوشته ام تند یا غلط بود گوشزد کنید. ببخشید خیلی طولانی شد.
پاسخ با گفت‌آورد