آغازگر جُستار
یکی دیگه از نکات مهمی که در رابطه حکومت مدرن و نهیلیسم باید گفته باشه،انقلاب و نقش اون در ایجاد یک حکومت هست.
استرینردر جایی میگه:"خداناباوران ما،مردمان دینداری هستند!در تمام طول تاریخ هیچ دینی جز باور به ابدیت وجود نداشته است و این باور یک فریب است.تنها حقیقت یگانگیست،دشمن ابدیت و دشمن همه چیز،که میلش برای چیرگی را به پیش نمی راند"
این جمله برای روشن تر کردن مسیر لازم بود،یعنی باور به ابدیت یا یک چیز ابدی(بر خلاف نسبیت)به نوعی حالت دینی هم داره و طبق پست قبلی رگه هایی از نهیلیسم رو در خودش پرورش میده.
"برای انقلابی بودن باید به چیزی باور داشت،حتی وقتی چیزی برای باور داشتن وجود نداره!"
اول انقلاب رو تعریف کنیم،انقلاب چیه؟انقلاب در معنای سیاسی تقریبا مشابه معنای انقلاب در ستاره شناسیه.انقلاب حرکتی که یک دوران کامل رو نشون میده که از یک شکل حکومت به شکل دیگه اون تغییر پیدا میکنه.تغییر قوانین بدون تغییر همزمان حکومت انقلاب نیست بلکه اصلاحاته.(و برای مثال در انقلاب فرانسه وقتی لوئی شانزدهم در مورد ماهیت شورش ها سوال کرد،جواب این بود"قربان این یک شورش نیست یک انقلابه!)البته باید گفت که در طول تاریخ یک انقلاب واقعی وجود نداشته،یک انقلاب قطعی.هر انقلابی قبل از تموم کردن دوران خودش باعث شروع یک سیر جدید انقلاب خواهی دقیقا از زمانی میشه که حکومت تشکیل میشه.وارلت میگه که حکومت نمیتونه انقلابی باشه دقیقا به این دلیل ساده که حکومته.البته میشه اضافه کرد که حکومت ها میتونند انقلابی باشند ولی فقط در مقابل حکومت های دیگه،بنابراین حکومت های انقلابی در نهایت حکومت های جنگی میشند و هر قدر انقلابی بودنشون بیشتر باشه،احتمال جنگ آفرینیشون هم بیشتر میشه.در واقع اگر انقلاب کاملی به وقوع بپیونده دیگه تاریخی وجود نخواهد داشت و یگانگی به دست میاد.به همین خاطره که اکثر انقلاب ها فکر میکنند که نسخه ای برای پایان تاریخ دارند.
انقلاب ها برای رسیدن به این هدف فقط نمیتونند با ایدولوژی به پیش برند بلکه به قدرت نظامی و سیاسی هم احتیاج دارند،و از همین لحظه یک انقلاب باعث میشه که قدرت حکومت به طور کل زیاد بشه.
پاسخ با گفت‌آورد