آنارشی از اول بحث ما این بود که آیا باید یه مرد هم تصمیم بگیره برای یه زن که بچه شو سقط کنه یا نه و من گفتم به مرد ربطی نداره این مورد بدن زن هست نه مرد. بحثمون نه اخلاقیات بود نه قوانین. و نه خود بچه. و نه حتی سن جنین در مورد سقط جنین بود. تبصره ای هم نذاشته بود که مثلا در چه سنی چه ایرادی داره. یه جنین نه ماهه تقریبا یه کودک محسوب میشه و تنها فرقش این هست که هنوز در شکم مادر هست. اتفاقا یه بار هم راسل گفت یه جنین نه ماهه رو شاید یه زن خواست سقط کنه و من گفتم هیچ زنی منگل نیست تو نه ماهگی بچه شو سقط کنه. کسی که بخواد سقط جنین انجام بده و بارداری ناخواسته داشته باشه بلافاصله بعد از اینکه فهمید دنبال راهکاره. نه اینکه بیخیالش بشه تو ماههای اخر به فکر بیفته. همه حرف من این بود و گفتم هم وقتی هم یه زن بخواد سقط کنه که در نود درصد موارد تو هفته های اول هست حق داره که خودش تصمیم گیرنده باشه و نه اینکه یه مرد بخواد اونو به زور وادار کنه بچه شو نگه داره وقتی هیچ تمایلی به حاملگی و بچه داری نداره و شماها اومدید گفتید نه پدر بچه هم باید حق داشته باشه. حالا کجای حرفای من ضد و نقیض بوده یا یه چیزی گفتم بعدا کتمان کردم؟
پاسخ با گفت‌آورد