و میتوانید قدری کتابهای فلسفی خوانده و چند نظرات و نوشته های چند فیلسوف و نویسنده شهیر را از بر کرده تا در مواقع لزوم با جملات روشنفکرانه خود دخترکان را تحت تاثیر قرار دهید.یا به قول شوپنهاور:درون کتابخانه خود کتابهای عظیم، چندجلدی و رنگارنگ قرار دهید تا دوست دختر خود را مجذوب خود کنید.از دیوید هیوم، لاک، هابز و راسل نقل قولها کنید و همیشه جملاتی از آنها در ذهن خود آماده داشته باشید.مهم نیست که معنای آنها را ندانید، فقط آنها را از بر باشید.مطمئنم که از قدرت این روش آگاهی دارید.
----------------------------
و من از اساس معتقدم اندیشه ها، کتاب ها و نوشته ها برای بسیاری از افراد صرفا یک کاربرد دارد :جلب توجه جنس مقابل.این هم نوعی سوداگری ست دیگر! نامش:"عشوه گری های روشنفکری".با این کار، عملا می توان اندیشه های درخشان دیگران را به نازلترین سطح ممکن کاربردشان رساند.وقتی مرد یا زنی را میبینیم که نام یا اندیشه های دیگران را اینچنین به عاریت گرفته و دستاویز عشوه گری ها و جلوه نمایی های خود میکنند، مدتی خواندن و نوشتن برایم سخت میشود.اتفاقی که با خواندن همین تاپیک نیز رخ داد.
اما پس از این بین دو وجه متناقض این قضیه گیر کرده ام : صداقتی که بسیاری از انسانها در مواجهه با نفس خود دارند ستودنی ست یا کاری که با تفکرات میکنند تنفر برانگیز است؟
پاسخ با گفت‌آورد