من مخالفتی با این صحبت‌ها ندارم. وانگهی وقتی همه چیز در ذات خود یکسان بماند به معنی تغییرناپذیری ماهییت است، و آن خود یعنی فقط ظاهر/سطح/صورت چیزی دگرگون میشود، و آنها پشت آن لایه‌ی ظاهری همان هستند که بودند(و اینها همه میشود همان ناممکن بودن تغییر). این مناقشه بیشتر روی مفهوم جوهر است تا تغییر. دانش اندک از جهان واقعی و نبود ابزار لازم برای مشاهده‌ی علمی و محدود بودن شناخت به استقرای منطقی باعث شده که تالس این اشتباه را مرتکب بشود. یونانیان باستان همه دچار یک اشتباهی بوده‌اند و آن اینکه جهان باید با عقل سلیم هماهنگ باشد، یعنی چیزها «باید» به نحوی وجود داشته باشند، امروز ما می‌دانیم که وجود، همانطورکه هست اصالت دارد، و چیزها همانطورکه وجود دارند درست هستند. اینگونه بود که دموکریتوس نتیجه می‌گرفت باید ذره‌ای وجود داشته باشد که کوچکتر از آن متصور نیست، یا زنون نتیجه می‌گرفت از آنجاکه باید برای رفتن از الف به ب نیمی از آن‌را طی کرد، و از آن نیمه باز هم نیمی را گذراند و ... پس حرکت کردن غیرممکن است!
پاسخ با گفت‌آورد