به مناسبت ولادت امام هشتم (با کمی تأخیر)
من میون امامان معصوم (!) به 3 تا امام ارادت خاصی دارم. امام حسن، امام رضا و امام علی النقی.
اوّلی چون خدا وکیلی هیچ کاری اگه نکرده، حال و حولش ردیف بوده. دوّمی چون مولای عرق خوراس (توضیح در پ.ن)، سوّمی هم چون طفلک بود و نبودش عملاً فرقی با هم نمیکنه. صرفاً به نظرم به خاطر هم قافیه بودن با امام قبلیش (محمّد تقی) امامش کردن که تو مهد کودک که میخوایم شعر دوازده امامو حفظ کنیم (توضیح در پ.ن 2) خوشگل باشه.
---------------
پ.ن : آقا تعارف که نداریم! انگور مسموم یعنی چی آخه؟! سم رو بایس تو یه چیز تلخ بریزی که طرف بخوره حالیش نشه دیگه! به فرض هم اگه سمّش بدون مزّه بوده، امام معصوم عالم به غیب رو صرفاً میتونی مستش کنی که ندای غیب رو بشنوه و باز به تخمش بگیره و سمّو بخوره! (تصوّر کن جبرییل اومده داره خودشو پاره میکنه که "بابا نخور لاکردارو!" اینم میگه "ریز میبینم! برو با بزرگترت بیا!")
پ.ن 2 : "... نهم محمّد تقی / دهم علی النقی / یازدهم عسگری از عیب و نقصان بری... الخ"
ديفال مستراح
پ.ن: اینو سال 2006 نوشته.
پاسخ با گفتآورد