کافه دومگو

[Mehrbod]

محربُد چقدر آرایش می کنی راس بگو

کم، برداشتن ابروها + موهای fashion و همینها!

داستانی‌ست دردآور و خواندنی. از خودم می‌پرسم والدین گریس شاید حتی مذهبی نیستند و فقط می‌خواهند دخترشان به هر قیمتی که شده زنده بماند؟ به باور من ماجرا کمی فراتر از پتانسیل‌های آغازین خود می‌رود، و علاوه بر مطرح کردن بحث نسبتا کلیشه‌ای ِ اوتانازی و ... بحثی نسبتا جامعه‌شناختی و شاید حتی فلسفی/عرفانی در بطن آن وجود دارد. بدیهی‌ست که حق زنده ماندن یا خودکشی، انتخابی‌ست یکسر برعهده‌ی خود شخص و مایه‌ی بیزاری و نفرت و خشم است که مذهبیون حتی در این موارد نیز قصد دخالت در زندگی خصوصی مردم را دارند. اما وقتی عزیزترین کسان شما نمی‌خواهند اجازه بدهند که بروید و حاضرند بخاطر زنده نگاه داشتن شما به دادگاه بروند نیز آیا خودکشی حق طبیعی شماست؟ آیا کسانی که شما را دوست دارند به همان اندازه برای اظهار نظر در اینباره محق نیستند؟

بیش از اندازه دراماتایز شده امیر جان، خودکشی حق دیگران است، اینکه پدر و مادر از روی خودخواهی نمیگذارند دختر به خواسته‌اش برسد تنها همین «خودخواهی بیش از اندازه» اشان را میرساند.

خودکشی باید «حق بدیهی» باشد و هتا راهای خودکشی آسان و رایگان یا ارزان هم داشته باشیم.