جاودانگی (گفتگوی دانشیک)

[Ouroboros]

برای گرفتگی رگها که میشود زیرگردآیه extracellular junk، ماده یا چربی‌هایی هستند که نباید در رگ‌ها بانشد، ولی از روی آوند (دلیل)‌های گوناگون
خود کالبد از پس بیرون انداختن یا سوخت‌وساز آنها برنیامده و در گذر زمان در تن انباشته شده و آسیب‌های گوناگون میرسانند، یکی از آنها بالا بردن شانس سکته.

این ماده‌های زیان‌رسان را باید با فند‌های نوین زدود و بیرون ریخت.



برای پیرش یاختگان دل هم انگار بتازگی درآورده‌اند که بر پاد نگره‌های پیشین، یاخته‌های دل نیز در گذر
زمان بازنو (renew) میشوند، پس شاید بتوان سازوکار آنرا با فند‌های دیگر بهینید و بی نیاز به پیوند همه دل را بازنو کرد.

اگر ما پیشفرض بگیریم که سایز تکنولوژی هر بیست سال یکبار ده برابر کوچکتر می‌شود، در بیست سال آینده ما می‌توانیم یک رایانه‌ی قدرتمند فعلی را به سایز سلول‌ها درآورده، برای مراقبت از بدن برنامه‌ریزی بکنیم. ری کورتزویل این پیشبینی را کرده که تا سه دهه‌ی آینده چند پزشک کوچک بطور دائمی در بدن ما درحال فعالیت خواهند بود و عملکرد ارگان‌های بدن را دائما چک می‌کنند و در صورت بروز مشکلی در صورت امکان جلوی آن‌را می‌گیرند، یا آن‌را برطرف می‌کنند، یا اگر ممکن نبود بلادرنگ از چند دقیقه پیش از رخ دادن مراکز درمانی را مطلع می‌کنند و آنها ما را در هرجایی به سادگی با جی‌پی‌اس پیدا می‌کنند و آمبولانسها چندین برابر مجهزتر خواهند بود و ...

روی هم رفته ولی ساده‌ترین و دم‌دست‌ترین راهکار رویاندن یک دل نو و پیوند آن است که برای دستکم 50 سال و اندی کار میکند، تا 50 سال دیگر هم راهکارهای گوناگون و بهتری خواهند بود!

اگر دینداران ِ خداترس آنهمه در آزمایشهای سلول‌های بنیادین ایجاد تداخل نکرده بودند، من معتقدم همین حالا این امکان وجود داشت.