نِشان‌ها:
آغازگر جُستار
من یک روز هم نمیتونم در ایران امروز زندگی کنم ، ولی زمانی که رژیم سقوط کنه ، برمی‌گردم و تمامی تلاشم رو می‌کنم در حکومت جدید ، زمان انقلاب هم بهشتی ، ابراهیم یزدی ، قطب زده و همه اینها از خارج به ایران برگشتند. ایران واقعا پتانسیل خیلی بالایی برای پیشرفت دارد ، من محیط زندگی اینجا را دوست دارم ولی ترجیح میدهم این را در ایران داشته باشم ، با هم میهنان خودم ، ما ۱۰۰ سال هم که اینجا زندگی کنیم باز خارجی هستیم.
کسری جان ولی همین حرف هم شعاری بیش نیست...اگر فردای سقوط رژیم برگردی،مطمئن باش که پس فردای اون دوباره از ایران خواهی رفت.ایران ویرانه ای شده که سقوط رژیم هم آینده چندان روشن و قابل قبولی برای من یکی که ایجاد نمیکنه...چند نسل تغییر لازم هست در بهترین شرایط!!! مردم ما خودشون هزار درد بی درمون قبل از روی کار اومدن این رژیم داشتن...دیگه سی و چند سال حاکمیت اینها،وضع رو دو چندان بدتر کرده...نوشته اصلی از سوی David Hume
نِشان‌ها:
آنارشی جان شعار بخودی خود چیز بدی نیست، شعار = motto. اینکه یک شعاری را زمینه کارمان کنیم چیز بدی نیست.
چند زادمان (نسل) هم که میشود 200 300 سال! نه گرامی، اگر کمی آزادی باشد در یکی دو دهه ایران به غرب میرسد.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
منظورم این بود که این کار منطقی نیست و تنها از روی احساس هست...نمیدونم بگم بد هست یا نه ولی چندان عملی به نظر نمیرسه!!
2-3 نسل هم شما حساب کن 100-150 سال!! امیدارم همینی که شما میگی باشه اما آزادی که وارد کردنی نیست که بخواهد باشد!! مردم ما و شاید روشنفکران ما هنوز درک درستی از آزادی ندارن...خود آزادی دادن پیش زمینه های زیادی میخواد و گرنه همین افغانستان به نظر تو خیلی پیشرفت کرده؟
نِشان‌ها:
یک نیم نگاهی به گذشته نزدیک افغانستان بد نیست:منظورم این بود که این کار منطقی نیست و تنها از روی احساس هست...نمیدونم بگم بد هست یا نه ولی چندان عملی به نظر نمیرسه!!
2-3 نسل هم شما حساب کن 100-150 سال
وضعیت افغانستان را هم باید زمان داد و دید، گفتیم چند دهه، نه چند سال!
ایران هم 30 سال بیشتر نیست این ریختی شده، یکی دو دهه هم بیشتر زمان نمیبرد تا درست شود (با به شمار آوردن فاکتور سخت‌تر بودن ساختن در برابر ویراندن).
چیزی به نام احساسی هم نداریم اینجا، همه جای جهان باید کمابیش همگن پیش برود، اگر نه همین میشود که امروز
میبینیم، یک کشور واپس‌مانده بنام ایران که مانند گره چنگارین (غده سرطانی) بوده و دیر یا زود با بمب اتم همه جهان را نابود میکند.
ما چون ایرانی هستیم از خویشکاری‌های ما نیز هست که این گندی که پدران و مادرانمان زده‌اند را درست کنیم تا هم خودمان در آسایش زندگی کنیم، هم آیندگان!
—مزدک بامداد
این نیم نگاه نیست...این نگاه از دریچه دلخواه عکاس هست!!! افغانستان گذشته با شکوهی نداشته...به مراتب هم از ایران عقب مانده تر بوده...چند تا عکس کلوز آپ که نشد مدرک از گذشته!!!
بله...پس یعنی هنوز نمیشه مطمئن بود که این آزادی با طعم شیافو وارداتی حتما تاثیر گذار باشه!!! فعلا که طالبان در حال ظهور مجدد هست و به رسمیت هم شناخته میشه کم کم...
مخالفم....ایران فقط در دوران پهلوی کمی دگرگون شد اما بافت سنتی-مذهبی خودش رو داشت...جامعه ای کاملا متناقض!!! اگر جز این بود آخوند نمیتونست شاه رو کنار بزنه!!!
منظورم حرف کسری بود...گفت در حکومت فعلی زندگی در ایران برام مقدور نیست ولی فردای تغییر خوام اومد!! خب فردای رفتن اینها چیزی عوض نخواهد شد...همین مردم سرحال باز خواهند بود و مثل قبل عمل خواهند کرد!! مشکل با باز شدن دو تا بار و دیسکو که حل نمیشه...داستان عمیق تر از اینهاست..
مخالفتی با پیشرفت ایران ندارم اما با اینکه فکر کنیم فردای رفتن اینها چیزی عوض خواهد شد چرا !!! درست کردن این گند هم زمان بر است...
نِشان‌ها:
خوب میتوانیم به تاریخ هم بپردازیم، افغانستان تا همین چند سال پیش مانند ایران و
بسیار هم پیشرو بود و اینگونه نیست که از 1000 سال پیش مانند طالبان امروز زندگی کرده باشند.
اینها چه پیوندی به ایران دارد!؟بله...پس یعنی هنوز نمیشه مطمئن بود که این آزادی با طعم شیاف
از سوی دیگر، این چه دگرشی در خویشکاری ما در درست کردن گندهای کشورمان دارد؟
گفتیم اگر ما نکنیم، در جهان امروز بسیار زودتر از آنکه گمان شود به خودمان برمیگردد، به خودمان هم برنگشت، به بچه‌هایمان برمیگردد.
ایران کشور بزرگی بوده و هست و ما تنها تاریخ بخشی از آنرا میدانیم، اگر نه در هر بازه زمانی دولت‌های گوناگون و شیوه‌های کشورداری گوناگونی
را گذرانده و امروز هم آنچنان وضع بدی از بسیاری دیدگاه‌ها، همانند فرهنگ و منابع و زیرساخت‌ها و .. ندارد - با نگاه به کشورهای پیرامون و دیگر.
در زمان پهلوی همین 30 سال پیش هم مردم نشان دادند که اگر کمی آزادی باشد بخوبی از آن بهره خواهند برد و هتا انقلاب خواهند کرد.
چیزهایی به نام «شانس» و «بدشانسی» و randomness هم آنجا نقش بس مهمی دارند و گویا دوستان اصلا فاکتور نمیشمارند!؟
نگرش کسرا همان اندکی آزادی بود. اندکی آزادی به چه چمی است؟ به اینکه بتوانیم روزنامه خودمان را چاپ کنیم، کانال
تلویزیونی شخصی خودمان را داشته باشیم و بتوانیم آزادانه و بی نگرانی زیاد از ترور شدن خردگرایی را با توان هر چه بیشتر گسترش بدهیم.
آزادی آزادی میاورد. یک خورده ازادی مطبوعات زودتر از آنکه کسی بتواند هتا ببیند به آزادی‌های مدنی و بالاتر میرسد.
فراموش نشود که 30 سال پیش نه اینترنت بود، نه ماهواره بود، نه facebook.
روی هم رفته من نمیگویم از خویشکاری (وظیفه) هر ایرانی‌ای است که کشور را بماند یا برگردد و درست کند، ولی میگویم هر کس که میخواهد زندگی خوبی
داشته باشد باید از خودش و پیرامون و میهنش بیاغازد و نگذارد چنین گندهایی روی هم انبار شوند. در این ریخت خویشکار (موظف) است، اگرنه که هیچ.
—مزدک بامداد
هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد