درودنظر شما چیه؟ خوبه یا بد؟نوشته اصلی از سوی مهربد
درودنظر شما چیه؟ خوبه یا بد؟
انسان پیشرو با جامعه همخوانی ندارد هم آهنگی دارد
نِشان‌ها:
سد البته که عمل‌گرایی بهترین رویکرد در جهان واقعی است. اصولا مهمترین فرنود و دلیل افسردگی بدید من در خودفریبی و پافشاری بی‌جا در نپذیرفتن واقعیت کوتاه میشود.
واقعیت بیرونی می‌تواند تلخ و دردناک باشد، هر آینه ستیزه‌جویی با آن به جایی نمی‌رسد مگر رنج و ناراحتی بیشتر. به جای پافشاری بی‌جا اگر بپذیریم که هیچ کس
و هیچ چی ایده‌آل نیست و در هر موقعیت و شرایطی، می‌بایستی دید که بیشترین سود و کمترین زیان در چه رویکردی نهفته است، بسیاری از دشواری‌ها خود به خود باز میشوند.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
توضیح شما بسیار مختصر و زیبا بود. با شما کاملا موافقم
انسان پیشرو با جامعه همخوانی ندارد هم آهنگی دارد
Anarchy (01-03-2012),havachekhube (01-08-2012),Mehrbod (01-03-2012),milad0511 (07-17-2013)
دوستان مدتی بود می خواستم این را بالا بیاورم و در این باره گفتگو کنیمـــ... !
چند برگی از این جُستار را که سریعاً ورق میزدم ، ندیدم کسی تحلیل اریک برن را از خودکشی گفته باشد !
خوشحال می شوم هرکسی در این باره دیدگاهش را بیان کند ؛
بر پایه نظریه اریک برن ؛ پدر علم تحلیل رفتار متقابل ؛ پیشنویس زندگی هرکس بر مبنای تصمیم گیری های او تا حدود شش سالگی شکل می گیرد ؛
به دید کلی تر ؛ پیشنویس هرکسی کاراکتر وی را رقم می زند ؛ خودکشیِ هرکس در پیشنویس او حک شده است ؛ شکست های عشقی برای نمونه تنها بهانه اند و برچسبهایی که افراد بروی پیشنویس خود می زنند !
چون عامل "تو نباید وجود داشته باشی" تا سن شش سالگی در ناخودآگاه فرد شکل می گیرد ، و در بزرگسالی این عوامل بازدارنده خود را نشان داده و پایه های کاراکتر وی را محکم میکند !
هیچ وقت به خاطر مشکلات (بزرگ یا بزرگتر) به این موضوع فکر نمیکنم
البته شرایطی هست که خود کشی لازمه
ولی این شرایط حیلی کم پیش میان یا اصلاپیش نمیان هیچ وقت
من این نظریه رو به طور کامل نخوندم اما فکر میکنم این با این سوال ها بهتر میشه در موردش نظر داد:دوستان مدتی بود می خواستم این را بالا بیاورم و در این باره گفتگو کنیمـــ... !
چند برگی از این جُستار را که سریعاً ورق میزدم ، ندیدم کسی تحلیل اریک برن را از خودکشی گفته باشد !
خوشحال می شوم هرکسی در این باره دیدگاهش را بیان کند ؛
بر پایه نظریه اریک برن ؛ پدر علم تحلیل رفتار متقابل ؛ پیشنویس زندگی هرکس بر مبنای تصمیم گیری های او تا حدود شش سالگی شکل می گیرد ؛
به دید کلی تر ؛ پیشنویس هرکسی کاراکتر وی را رقم می زند ؛ خودکشیِ هرکس در پیشنویس او حک شده است ؛ شکست های عشقی برای نمونه تنها بهانه اند و برچسبهایی که افراد بروی پیشنویس خود می زنند !
چون عامل "تو نباید وجود داشته باشی" تا سن شش سالگی در ناخودآگاه فرد شکل می گیرد ، و در بزرگسالی این عوامل بازدارنده خود را نشان داده و پایه های کاراکتر وی را محکم میکند !
1)آیا تمام کسانی که خودکشی کرده اند تا همان زمان شش سالگی عامل"تو نباید وجود داشته باشی" در آنها شکل گرفته؟
2)آیا تمام کسانی که عامل"تو نباید وجود داشته باشی" تا شش سالگی در آنها شکل گرفته،قطعا و بدون شک خودکشی خواهند کرد؟
بله ؛ برای اینکه برنامه ریزی ژنتیک هیچکس بر پایه کشتن خود نیست ؛ به عقیده اریک برن هرکسی که خودکشی میکند قطعاً دلیلی در پیشنویس خود داشته است ؛ که تا شش سالگی بر مبنای تصمیم گیری ها و سامه های زندگی اش شکل گرفته استـــ... ؛ پیشنویس شما عمده (یا تمام) کاراکتر شما را شکل می دهد ؛
اگر عامل "وجود نداشته باش" در پیشنویس شما وجود داشته باشد شما اگر در بهترین سامه های زندگی ( مثل راک ستارها ، کرت کوبین برای نمونه ) یا بدترین آن قرار داشته باشید ، به هر روی در فرجام خودکشی می کنید !
پس با توجه به صحبت شما،جناب برن در جایگاه یک مدعی که تمام خودکشی ها را ناشی از شکل گیری تا شش سالگی میدانسته،غیر از تئوری دادن باید پیش از فوتشون به همه زمان ها و مکان و همه افراد خودکشی کننده مراجعه میکرده و دلیل رو جویا میشده!! و گرنه بیش از یک نظریه بدون پشتوانه چیز بیشتری نخواهد بود و یه مثال نقض هم برای رد ادعاشون کافی هست....اساسا چیزی که ایشون به دنبالش بودن نه قابل اثبات هست نه قابل رد چون پدیده کاملا انتزاعی هست...یه چیزی مثل آگنوستیک بودن هست این ادعا.
نِشان‌ها:
نه این داوها (ادعاها) بیشتر بشوخی میمانند تا چیز دیگر آلیث گرامی.
مغز آدمی تا نزدیک مرگ توانایی دگرش (تغییر کردن) را داراست و تنها با بالا رفتن سن اگر برزش‌های اندیشیک نکنیم از توانایی آن کاسته میشود،
کسانی که بسیار میاندیشند و یا برای نمونه شترنگ بازی میکنند یا دو زبان طبیعی میدانند و .. با داده‌های آماری زیادی نشان داده شده که
سلامت روانی بسیار بالاتری دارند و بسیار کمتر دچار آلزایمر میشوند و روی هم رفته رفته توانایی‌های مغزی خود را بخوبی نگه میدارند.
تا 6 سالگی هم ما درباره گشایش توانایی و توَند (potential) سخن میگوییم. مغز کودک زمانی که زاده میشود نورون (یاخته‌های مغزی) بسیار زیادی دارد و اگر از آنها
کار کشیده نشود با تندای بسیار بالایی هم خود را ناسودمند دیده و دست به خودکشی پیش‌برنامه‌ریزی شده (apoptosis) میزنند. از همینرو کودکان و بچه‌هایی
که از همان نوزادی و بالاتر بهشان توجه شده و پدر و مادر باهاشان بازی میکنند و .. هم هوش بیشتری از خود نشان میدهند و هم کمتر مشکلات روانی و افسردگی و اینها پیدا میکنند.
درباره ژنتیک هم «ژن خودکشی» گویا داریم و کارکرد فرگشتیک آن در پاسداری از خویشاوندان نزدیک بوده.
پس روی هم رفته همه اینها، سن، وضعیت خردسالی، ژنتیک و ... فاکتور هستند و فرایند آن اندازه
پیچیده است که هیچکس نمیتواند بداود (ادعا کند) که کدام فاکتور هتا مهندینگی بیشتری دارد.
—مزدک بامداد
قطعاً بدون پشتوانه علمی این بحث را به میان نگذاشته که شما اینگونه می گویید !
مثال نقضتان چیست ؟
ضمن اینکه اریک برن بر این باور بود که میتوان با "روانکاوی" عامل بازدارنده پیش نویس را شناسایی و مشکل را برطرف کرد...
هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد