البته امیرجان وضع من در این حد خراب نیستا!! حسرت نمیخورم و مرورشون گاهی تلخ و گاهی هم شیرینه...این خاطرات هم جزیی از وجود ماست و جدا ناشدنی.. مگر اینکه روزی به توانی برسیم که محتویات مغزمون رو به طور انتخابی مثل رایانه shift+delete کنیم
ولی اینکه حسرت اتفاقات تاریخی که درش نقشی نداشتیم رو بخوریم دیگه کمی تا قسمتی احمقانه است..