خب شیوه ی نوشتاری هر فردی بستگی به شخصیت آن فرد دارد و اینگونه است که ادبیات شخصی مختص به هر فرد شکل می گیرد ...نوشته اصلی از سوی Anarchy
من مشکلی ندارم اما وقتی کاملا درست و غیر محاوره ای مینویسم احساس میکنم تبدیل به یک ربات شده ام مثل الان
خب شیوه ی نوشتاری هر فردی بستگی به شخصیت آن فرد دارد و اینگونه است که ادبیات شخصی مختص به هر فرد شکل می گیرد ...من مشکلی ندارم اما وقتی کاملا درست و غیر محاوره ای مینویسم احساس میکنم تبدیل به یک ربات شده ام مثل الان
در گفتگو و محاوره فکر نمیکنم کسی از زبان رسمی استفاده کنه...اما ارتباط شیوه نوشتار با شخصیت رو میشه کمی بیشتر باز کنید؟
نِشان‌ها:
خب شیوه ی نوشتاری هر فردی بستگی به شخصیت آن فرد دارد و اینگونه است که ادبیات شخصی مختص به هر فرد شکل می گیرد ...من مشکلی ندارم اما وقتی کاملا درست و غیر محاوره ای مینویسم احساس میکنم تبدیل به یک ربات شده ام مثل الان
من روبات نیستم معصومه جان
ولی باور کنید همانجوری که مینویسم نمیخوانم، این دشواری را در انگلیسی نداریم برای نمونه، شما
همانجوری که میخوانید مینویسید و مانند پارسی زبانشان ویژگی فشرده‌پذیری ad infinitum را ندارد!
ما باید خودمان یکبار اینجور بنویسیم و بخوانیم، سپس آن را "ما باید خودمون یه بار اینجور بنویسیمُ بخونیم" تا درست باشد.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
چطور نداریم مهربد جان؟در زبان انگلیسی هم در محاوره فشرده پذیری وجود داره و من دیدم حتی در فورم های انگلیسی هم گاهی به همین سبک مطلب مینویسند...
sonixax (09-24-2012)
نِشان‌ها:
داشتن آن را که داریم، ولی یک سدم پارسی هم نیست، دست بالا یک she is را میکنند she's به پندار پوچشان زبان را فشرده کردند!
ما بزیبایی هر چه بیشتر گزاره بالا را میتوانیم بکنیم:
داشتنشو که داریم، ولی یه سدم پارسیم نیس، دس‌ِ بالا یه she is ُ میکنن she's به پندار پوچشون زبونُ فشردن!
ولی شوربختانه هنگام نوشتن مایه این دوگانگی شده که امروز در زبان پارسی در اینترنت نمیشود جستجو کرد. از یکسو دبیره (رسم‌الخط) بی اندازه بدردنخوری داریم که
خودش زبان را تا توانسته گنگ کرده، از سوی دیگر هم این همه راه برای فشرده‌سازی دلخواه داریم که به گنگی آن باز هم هر چه بیشتر دامن زده و نمیتوان هیچ چیز را یافت.
—مزدک بامداد
شاید به اندازه زبان فارسی نباشه اما این قدر هم که میگی کم نیست...سری کتاب های Street Talk چاپ انتشارات Optima Books رو اگه نگاه کنی در این خصوص توضیح داده.
نِشان‌ها:
به پای پارسی نمیرسند.
زبان ما از پایه خودش فشرده‌پذیری دارد، برای نمونه همین ضمیر «را» میشود «اُ»، یا and و und و اینها در زبان ما o بیشتر نیست (و عربیه): منُ تو.
'ast' یا 'is' و 'ist' را میکنیم e: زیبا است -> زیبائه
گویش کوچه بازاری هم داریم که دیگر این را به مرز فشرده‌پذیری‌اش میرساند. ولی همانجور که گفتیم این ویژگی باید به
زبان گفتاری یا گفتمان‌هایی که نیازی به جستجوی بیشتر نیست کوتاه شود، اگر نه میشود همین آشوبناکی‌ای که امروز داریم.
—مزدک بامداد
هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد
