مثل اینکه درست منظورم را نرساندم ؛ پیش از زایش پیکره کنونی ما (جسم ما) وجود نداشت ؛ ذره های سازنده ما ولی بودند ؛ اما همچنان "تهی" بودیم ؛ یعنی مفهوم انسان برایمان وجود نداشت ؛ عدم بودیم ؛ پس از مرگ نیز عدم میشویم به این معنی که چیزی از روانمان به جا نمی ماند ولی ذره های سازنده ما همچنان پراکنده می شوند و تا ابد هستند ! منظور من از ریشه هم این بود که ؛ پس از مرگ ؛ مانند پیش از زایش می شویمـــ...نوشته اصلی از سوی Anarchy
امیدوارم منظورم را رسانده باشم ؛
این دیدگاه برایم رنج آور استـــ...
پاسخ با گفت‌آورد