آری، اگر نیاز به آفریدگار باشد، پس آفریدگار این جهان هم دوباره خود آفریدگاری دارد و آفریدگار این آفریدگار هم خود آفریدگاری و همینجور تا بالا!
چیزی به نام «نابودی» نداریم. هم‌اکنون در بدن شما اتم‌هایی هست که زمانی در بدن کوروش بوده‌اند برای نمونه!
مرگ برای آدم مرگ است، برای طبیعت تنها از هم باز شدن ماده و از ریختی (زنده) به ریخت دیگر (خوراک موش و باکتری) در آمدن است.
زاد و مرگ آدمی از روی ناکارآمدی سیستم سوخت‌و‌ساز یا metabolism بدن ما است که
پس از چند سال فرسوده شده و کم کم آسیب‌ها روی هم انباشته شده و مایه مرگ ما میشوند.
در این جُستار به اینکه با پیشرفت دانش و فند‌آوری میتوانیم در همین جهان به جاودانگی مادی دست یابیم اندکی پرداخته‌ایم:
http://www.daftarche.com/%DA%AF%D9%8...630/#post14894
چیزی چرخشیکی اینجا نیست! یا جهان آفریدگار دارد و آفریدگار جهان خود دوباره آفریدگار و همینجور تا بالا،
یا جهان آفریدگاری ندارد و همیشه بوده و هست: نه آفریده شده نه از میان میرود.
یکی از این دو بیشتر نمیتواند درست باشد و با اندیشه بیشتر میتوان دریافت کدام.
آری مخالفت با اسلام از دید سیاسی و عملی است، مخالفت با خدا از دید فلسفی و منطقی.
با اسلام هم کسی مخالف نیست اگر تنها در دامنه باورهای شخصی بماند و مسلمانان باورهایشان را برای خودشان
نگه دارند و به دیگران زور نکنند. اگرنه باور هر کس تا زمانیکه به دیگران فرو نکند و به کسی آسیبی هم نرساند خود محترم است.
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
آغازگر جُستار
پاسخ با گفت‌آورد