آغازگر جُستار
به نظرم در ایران آن موقع کاری برای خود نمی دید. مملکت پیشرفته ای بود ایران، حداقل در سطح منطقه.نوشته اصلی از سوی Anarchy
کلا در آن دوران از این نوع شخصیتها زیاد بودند که کشور خود را رها کردند تا جایی که لازم است کار مهم را انجام دهد.
نمونه اش چه گوارای آرژانتینی که سر از کوبا در آورد و یا آلبرت شوایتزر آلمانی که عمرش را وقف سلامتی آفریقایی ها کرد و یا مادر ترزا و ...
به نظر من اینکه فردی از کشورش مهاجرت کند و برای کمک به مردمان نیازمند جایی دیگر از دنیا برود این ملیتش را از او نمی گیرد
بلکه افتخاری انسانی برای کشورش است که پروش دهنده اوست.
پاسخ با گفت‌آورد