نوشته اصلی از سوی Reactor
درود،
هر چه فکر کردم دیدم نمیدانم ریاکتور جان! دشواری اینجاست که نمیتوان با نگرش به رفتار آنرا در به همین سادگی در ژنتیکی/پیرامون دسته‌بندی کرد.
برای نمونه ما میگوییم کنجکاوی: میدانیم که کنجکاوی بخودی خود ژنتیکی است و کمابیش همه آنرا دارند، ولی
نمیدانیم زیاد یا کم بودن آن از ژن میاید یا پیرامون یا هر دو، آزمایش‌هایی که هست هم هر دو را تایید میکنند!
برای نمونه میگویند کودکانی که از بچگی اسباب بازی‌های گوناگون و روی هم رفته سرشان گرم
است حس کنجکاوی توانمندتری پیدا کرده و در بزرگسالی نیز همین رویکرد را در پیش میگیرند.
روی هم رفته تا جاییکه من میدانم یک کلاف پیچیده از رفتارهای ژنتیکی، پیرامونی و ژنتیکی-پیرامونی داریم و
راهکار ساده یا کارآمدی، دستکم تا زمانیکه نتوانیم با دقت بالاتری فرایندهای مغزی را بنگریم در درست نیست.
پاسخ با گفت‌آورد