آغازگر جُستار
در زمان محمد قبایل یمنی اکثرا به دین مسیحیت گرویده بودند.
قبایل ربیعه دو مجموعه بزرگ داشتند یکی قبایل بنی بکر که به دو شاخه بنی شیبان و بنی حنیفه تقسیم شده بود. و دیگری قبایل عبدالقیس.
سرزمین بنی حنیفه در زمان ساسانی پناهگاه گریختگان بهدینان مزدکی بود، از این رو بنی حنیفه از تعالیم دینی بهدینان تاثیرات بسیار گرفته بود.
خدای بزرگ قبایل ربیعه لقبش الرحمان بود. الرحمان در لهجه یمنی الرحیم گفته میشد. الرحمان و الرحیم دو تلفظ برای یک واژه بود. این دو واژه در لهجه مضری الراحم میشود که هیچگاه رواج نیافت.
مضری ها چند قبیله در سه شاخه تمیم ، قیس و کنانه بودند (که یکی از آنها قریش از شاخه کنانه بود.
این سه دسته بندی بزرگ قبایل که در پست قبل نام بردم در آینده که مسلمان شدند و به غارت کشورهای همسایه مشغول شدند سه اسلام مبتنی بر سنتهای دیرینه خودشان را تشکیل دادند که هر کدامش از بسیاری جهات متمایز از دیگری و متفاوت با دیگری بود و برای همیشه تا امروز در تمایز و تفاوت ماندند.
صفحات6-12
پاسخ با گفت‌آورد