آغازگر جُستار
به قلم یکی از هموطنان آذری:
چیزهایی که دیدم قابل باور نیست. روستایی 100% تخریب شده ، حدود 15 کیلومتر مونده به ورزقان. حدود ساعت 9:30 امشب رسیدیم. تاریکی محض فقط چند تا از این چراغ قوه ها که به زحمت جلو پای خودت رو هم روشن می کنه. اما با همونا به استقبال مون اومدن. قبلش یه روستا رفتیم. گفتیم بیاین یه سری وسایل هست اینا رو ببرین. در کمال تعجب چند نفر مردی که به استقبال ما اومده بودن ، گفتن: این جا چیزی نیاز نداریم ، به روستای
بالای جاده برین حدود 5 دقیقه فاصله هست. اونجا دور از جاده هست ، هیچ کمکی بهشون نشده. و من هاج و واج از این همه معرفت یه انسان بلا زده. همونی که براش می نویسن یه روز یه ترکه...
تاریکی محض ، گوسفنداشون رو یه جا جمع کردن حتی طویله ای هم نیست ، دریغ از یه متر سیم که 4 تا تکه چوب رو زمین بکوبن و گوسفندا رو اونجا جمع کنن. وقتی پای صحبت چند تاشون می شینی از عدم امکانات ناله می کنن و میگن: فقط روستاهای کنار جاده دارن امکانات می گیرن. حتی یه ماشین هلال احمر هم این جا نیومده. همین چند تا چادر رو هم رفتیم از تو جاده ازشون گرفتیم و این همه راه رو پیاده آوردیم بالا.
وقتی خوب به دور و برت نگاه می کنی تو دلت میگی خدایا یعنی اینا چه جوری دارن این جا زندگی می کنن؟!!
وقتی از ترسشون از گرگ میگن و این که از زمان وقوع زلزله خواب به چشماشون نیومده اون موقع هست که می فهمی بلا یعنی چی؟
آقایان مسئول ، روستاهایی مثل این روستا هم روستا هستن. آدم توش زندگی می کرد زمانی. فقط روستاهای کنار جاده ، روستا نیستن. روستای (چاخماق بولاغ بالا) هم روستاست. 6 نفر از این روستا که زیر آوار مردن و چند صد نفر هم که بی خانمان. چند تا چادر ، کفاف اونا نیست. از ترس گرگ و زلزله و نمی دونم هزار و یک چیز دیگه.
شمایی که دستور می فرمایید رسانه های غرب و آمریکا رو دنبال نکنین ، اونا دورغ میگن که رسیدگی نشده ، من که مال همین سرزمینم ، من که فرزند آذربایجان و ایرانم ، ایادی استعمار که نیستم؟ رسانه ی غربی هم که نیستم. با چشمای خودم دیدم. شمایی که می فرمایین به همه رسیدگی شده. جنااااااااااااااااااااااا اااااااااااااااااب ، رسیدگی نشده. نشده. برو یه شب رو با اونا به صبح برسون بعد از رسیدگی بگو.
ملت اونجا زیر آوار و شما از صدا و سیمات ، جشن نمی دونم کوفت جزیره ی کیش رو پخش کن که آهنگ استانبولی اوزجان دنیز رو با شعر فارسی و عربی بخونن. این میمونا رو تو شبکه ی سه بذار که از پشت هم در بیان یکی با صدای اون یکی حرف بزنه و اون یکی هم با صدای این.
بهمون دوباره ثابت کنین که آذربایجان چقدر محروم و مظلوم هست. جناب آقای فلانی ، شما تو زلزله ی بم هم کمک های بین المللی رو رد کردین؟ یا این زلزله با اون فرق داره و اون ریشترش بزرگ تر بوده واسه همینه؟
جنااااااب مردم همیشه مظلوم و محروم آذربایجان به کمک نیاز دارن. به کمک نه به سیاست.
در تعجبم از کسایی که تو صفحه ی فیس بوکشون حتی یه کامنت در مورد این زلزله نوشته نشده ، دریغ از یه پیام تسلیت!! اون موقع میان این جا فرت و فرت از آزادی و انسانیت دم می زنن.
تو شاید اینا رو انسان نمی دونی که بخوای به دردشون اهمیتی قائل بشی اما اینو بدون همون مرد روستایی که چند تا خرت و پرت ما رو حواله داد به روستای بالایی. همونی که وقتی بسته ی آب معدنی رو دستش دادم ، بازش کرد و فقط 2 تاش رو برداشت و لبخند زنان گفت به بقیه هم برسه ، خیلی متمدن تر از تویی هست که حتی برای این قضیه خم به ابرو نیاوردی و عین خیالت نبود.
عیبی نداره سرور من ، اما اینو بدون که اگه این اتفاق خدای ناکرده روزی گریبان تو رو بگیره ، همین مردمی که جزو آدمیزاد حسابشون نمی کنی دستت رو خواهند گرفت. چون به ما از بچگی یاد دادن: (( از کوزه همان برون تراود که در اوست))
ممنونم از تمام هموطنان عزیزی که امروز تو سازمان خون به صف نشسته بودن ، از تمامی ایرانیانی که فاصله براشون مهم نبود و ناله ها رو از کیلومتر ها فاصله شنیدن. از همه ی اونایی که جون یه انسان براشون مهم تر از قومیت بود. عزیزانی که حتی اگه هیچ کاری از دستشون بر نمی اومد ، دو کلمه در ابن مورد نوشتن و تسلیت گفتن و ابراز همدردی کردن.
پاسخ با گفت‌آورد