بنده خودم مصدقی هستم. اصلا ایراد هم ندارد که آدم مصدقی باشد. شاهی هم به همین ترتیب. باید هر کس با افتخار و بدون ترس عقیده خود را داد بزند ولی در شرایط فعلی مصدقی و شاهی به جای جنگ باید دست در دست هم فکری برای آینده کنند. فکر کنم همه دیگر این توافق را داریم که هدف باید آزادی و دموکراسی باشد. همین کافیست که همه گروهها وارد شوند و هر گروه بسته به پتانسیل خود در رهبری و هدایت ایران نقش بیافریند.
گروههای سیاسی ما باید به آن درجه از خردمندی برسند که از نفی شخصیتهای بزرگ ایران دست بردارند و بایکوت و حذف را با نقد سازنده جایگزین کنند. در ایران آینده باید یک طرفدار شاه مجسمه یادبود مصدق را تایید کند و به همین ترتیب یک مصدقی یاد بودی از شاه و پدرش را تحمل کند. مسایل را نباید با هم آمیخته و سیاه و سفید قضاوت کرد. باید با خردورزی راه اینده را با درس گرفتن از گذشته پیمود.
فکر کنم نیات درونی گروهها را جز در اعمالشان نمی توان درک کرد. بهتر است بگذاریم عرصه برای همه باز باشد و هیچ گروهی به حاشیه رانده نشود.