با سلام
اینکه علی یک انسان پلیدی بوده از کشتار بنی قریظه بدست او و نیرنگ او به عمر بن عبدود و رفتارش با مشرکان مشخص است اما ایرانیان خیلی علی را دوست دارند همانقدر که از عمر بدشان میاید و حمله به ایران را کار عمر میدانند حال آنکه عمر داماد علی بوده و جانشینش در مدینه و از همه مهمتر مشاور او در حملات عمر به ایران بوده و هیچوقت کشته شدن ایرانیان و تجاوز به زنان ایرانی و برده شدن کودکان ایرانی باعث اعتراض علی به عمر نشد همانطور که حسین در مقابل این فجایع سکوت کرد و وقتی دید یزید شعایر اسلامی را رعایت نمیکند قیام کرد و اصولا از نظر اسلامی کشته شدن مشرکان و برده شدن نامسلمانان و تجاوز به زنانشان مسئله ای نیست که ناراحت کننده باشد مسئله ناراحت کننده شرابخواری حاکم اسلامیست!
اما در مورد رفتار علی با ایرانیان به کنار از مشورت هایی که با عمر در هنگام حمله او به ایران میکرد و همچنین کشتار ایرانیان در زمان خلافت خودش صرفا به این دلیل که خراج را پرداخت نمیکردند (که در تاپیکی جداگانه به آن پرداختم) نکته دیگری وجود دارد که به تنهایی نشان میدهد که علی همانند عمر که نزد ایرانیان منفور است شخصی بوده که ذلت ایرانیان برایش دلپذیر بوده همانند پیامبرش که براساس حدیثی در زمان حیاتش هدفش از لا اله الا الله تسلط عرب بر عجم بوده.
یکراست میرم سر اصل مطلب! راجع به "دشمنی علی بن ابیطالب با ایرانیان" مقاله ای کامل با همین نام در زندیق موجود است ولی این جمله به تنهایی برای رهایی از خواب غفلت در مورد علی کفایت میکند. علی پس از شکست ایرانیان و پیروزی اعراب گفت:
"ای مردم کوفه! شما شوکت عجمان را ببردید!" (تاریخ طبری جلد 6 صفحه 2408)
تاریخ طبری هم که منبع معتبری هست. میبینید چقدر خفت ایرانیان برای علی دلپذیر است؟! آیا کسی که به دنبال هدایت مردم است اینگونه سخن میگوید؟! آیا کسی که نژاد برایش مهم نیست اینگونه سخن میگوید؟!
شاید بگویید چون در قرآن آمده که نژاد مهم نیست پس این گزارش جعلی است! من از شما میپرسم آیا در قرآن آمده که شکنجه صحیح است؟! اما محمد شوهر صفیه را شکنجه کرد!
همین مساله در مورد طالبان و القاعده و النصره و وهابیون و داعش و امثالهم هم صدق میکند. همه چیز لازم نیست که صریحا در قرآن آمده باشد. در کنار قرآن، سنت وجود دارد و مفتی ها هم با توجه به سنت پیامبرشان فتوا میدهند. فهم افراد هم از سنت متفاوت است همانطور که فهم شیعیان و اهل سنت از اسلام متفاوت است. نتیجه چه میشود؟! درگیری و کشت و کشتار و خونریزی! وقتی قانونی صراحت نداشته باشد محل اختلاف میشود و وقتی این قانون گرفتن جان انسانها را براساس عقیده شان هدفمند کند نتیجه اش خون و خونریزی عقیدتی میشود. من نقش برخی کشورها را در اختلاف افکنی و کشت و کشتار نفی نمیکنم اما ریشه این مشکلات از اسلام است که قرآن کتاب محوریش پر از ابهام است چه رسد به سنت!
پاسخ با گفت‌آورد