در سال 57 مردم به حکومت اعتراض کردند و شاه در مقابل بعد از سرکوبها دولت را سرنگون و هویدا را به زندان انداخت و قول التزام به قانون مشروطه را داد و در دوران بختیار آزادی های فراوانی به مخالفین داده شد و حتی جلوی برخی آزادی ها مثل فعالیت کاباره ها و مشروب فروشی ها برای ساکت کردن رادیکالهای اسلامی به رهبری خمینی گرفته شد. اینها آزادی های به دست آمده بعد از اعتراضات بود که برخی میانه روها تحت تاثیر آن مخالف انقلاب شدند. پس دلیلی برای مخالفت با انقلاب وجود داشت.
در سال 88 مردم به حکومت اعتراض کردند و رهبر در مقابل بعد از سرکوبها کشور را آرام کرد. حال بعد از گذشت نزدیک به 6 سال چه آزادی هایی به دست آمده که مردم براساس آن باید بیخیال انقلاب شوند؟! این سوال من از کسانی هست که به فکر تغییرات تدریجی هستند و مخالف انقلاب هستند.
حقیقت این است که حتی 2 سال بعد از رفتن احمدی نژاد هنوز مثل قبل از سال 92 و حتی قبل از سال 88:
1-اعدام ها با شدت ادامه دارد.
2-رسانه ها و مطبوعات سانسور میشوند.
3-آزادی بیان وجود ندارد.
4-رهبری و حکومت و مذهب غیر قابل نقد است.
5-هر اعتراضی به حکومت سرکوب میشود.
6-مخالفین سیاسی دستگیر میشوند.
7-فیلترینگ با شدت اعمال میشود.
8-رفراندوم کاملا منتفی است.
9-نظارت بر انتخابات ها زیر نظر شورای نگهبان تحت امر رهبری هست پس رهبری هم غیر قابل انتخاب هست.
10-آزادی پوشش وجود ندارد.
.
.
.
انتخاب از بین معتمدین رهبری مثل امثال روحانی هم مشکلی را حل نمیکند همانطور که میبینید این 10 مشکل و بسیاری مشکلات دیگر در این 2 سال حل نشده. امیدوار به انتخابات مجلس هم نباشید چون باز هم کاندیداها از فیلترینگ نهادهای تحت امر رهبری رد میشوند و اگر هم بخواهند گه زیادی بخورند مثل مجلس ششم با حکم حکومتی رهبر مواجه میشوند هرچند که خامنه ای دیگر نمیگذارد مجلسی مثل مجلس ششم راس کار بیاید و مجلس بعدی مثل مجلس فعلی مطیع رهبر خواهد بود. رهبر بعدی هم از درون همین سیستم خواهد بود پس امیدی به تعویض رهبر هم نیست.
حال مخالفین انقلاب میشود آزادی های به دست آمده در طول این 6 سال یا 2 سال را نام ببرید تا من و امثال من مخالف انقلاب شویم؟!
پاسخ با گفت‌آورد