بنده قبلا گفتم که تا یک حدی داشتن ثروت بیشتر با زحمت کمتر میتواند مسئله ای طبیعی شمرده شود. همچنان که در طبیعت مثلا یک حیوان باهوشتر و با اراده تر/قوی تر هم میتواند برای خودش زندگی راحتتری مهیا کند. این لزوما به معنای استثمار دیگران نیست. از مثال درس خواندن و پزشک شدن برایتان مثال زدم که مقایسه کنید با کسی که درس نمیخواند و عمله میشود و بنابراین باید یک عمر کار سخت بکند (نسبت به پزشک) برای همانقدر یا کمتر پول درآوردن.نوشته اصلی از سوی مزدك بامداد
بیجاست،
با یک نگاه ساده میتوان دید که دارایی های میلیونی و میلیاردی نمیتواند از کار
راستین یک تن پدید امده باشد و کسی که میگوید سرمایه دار زالو نیست، یا
کور است و یا خود یکی از همان زالوها و نوکرانشان میباشد. اگر این بهره کشی
راستین و فربودین نبود که اینهمه جنبش واژگشتی و شورش کارگری و دهقانی
و شورش برده داران و جنگ طبقاتی در جهان نبود= reality !. پس نمیتوانید شترمرغ وار
سرتان را زیر شن کرده و بهره کشی سرمایه دار را باز با "تامین خود و دیگران!!"
لاپوشانی نمایید. برای همین کمونیستها این سرمایه را همگانی میکنند که همه
به یکسان "تامین" بشوند و نه تامین خود = میلیاردری و تامین دیگران= بیکاری و نداری!
•
پارسیگر
اما بله از یک حدی بیشتر دیگر غیرطبیعی است و باید برایش فکری بشود، ولی بازهم لزوما این نیست که بگوییم طرف بهره کش بوده و مقصر 100% است و میشود اعدامش کرد!! این یک حفره و ضعفی در سیستم بوده و لزوما تقصیر اشخاص نیست، هرچند اشخاص از نظر اخلاقی مسئولند و قبلا در بحث گفته بودم که ثروتمندانی که ثروتشان را در جامعه تزریق مجدد نمیکنند و به نیازمندان کمک نمیکنند مجرم نیستند ولی بیشعور هستند!
بیشعوری جرم نیست، گرچه بد است و باید جلوی عوارض آن را گرفت.
پاسخ با گفت‌آورد