گر به بیوگرافی محمّد نگاه بکنیم میبینیم که شمار اندکی گول خوردند . بیشترینه ی همان عربها هم او را باور نمیکردند حتا عمویش که او را بزرگ کرده بود.پس از سیزده سال موعظه در مکّه، زمانی که به مدینه گریخت، پیروانش انگشت شمار بودند. چند سال آغازین در مدینه هم همانگونه بود. تا این شد که گروه راهزنی راه انداخت. زان پس به دو دلیل پیروان او فزونی گرفت : یکم برای شریک شدن در مالهای تاراج شده (انفال، نفله ) . دوم آنهایی که در جنگها شکست میخوردند از ترس جان (با زور شمشیر) پیرو محمد میشدند. محمد یک کار استراتژیک انجام داد که عربها خوششان آمد و آن تغییر قبله از اورشلیم (مسجد اقصی) به کعبه بود. اکنون عربها میدیدند که الله که از اول هم یکی از خدایانشان بوده باز هست. و کعبه هم پرستشگاهشان بوده باز هست. در چپاول هم دستشان بیشتر باز شد. اکنون فی سبیل الله رهزنی میکردند و جزیه میگرفتند. صدها سال زان پس مسلمین از راه چپاول زندگی خوشی داستند.نوشته اصلی از سوی مزدك بامداد
پاسخ با گفتآورد